Oceny gracza: 
Po pierwszej rozgrywce daję jej 7. Nie mam pojęcia co jeszcze gra ma do zaoferowania.
Oceny gracza: Gra jest szybka, wartka, emocjonująca i pełna liczenia swoich dochodów i wydatków, inaczej nie da się tego zrobić w księgowości osobistej. Okres post apo, który może zdarzyć się tylko w Ameryce, jest świetnie poprowadzony i narysowany, bo Polacy po prostu nie potrafią inaczej.
Oceny gracza: trzeba liczyć więcej, co na pewno zniechęci wielu ciekawskich. karty przychodzą losowo, więc nie można planować ataków i obrony z wyprzedzeniem większym niż 2 ruchy, ale można spekulować tak, by w jednej rundzie wykonać 2-4 ruchy i postawić przeciwnika w szachu. układanie pułapek to dobra sztuczka. mogliby dodać coś podobnego. zasady są proste i przy dobrej wyobraźni można samemu doświadczyć gry.
Oceny gracza: Fajne, proste zasady, zabawa, budowanie, owce i świnie w kuchni
Oceny gracza: Byłem niewierzący, ale to naprawdę działa i przebieg bitew jest bardzo zaskakujący, wyniki jeszcze bardziej, a taktyka niezgłębiona... moja żona bije mnie w tym na głowę. Ja bym tylko wybrał inną tematykę niż wojna, ale to już zależy od gustu każdego towarzysza :D
Oceny gracza: Ciekawe, ale ostatecznie dość irytujące przez nadmierne komplikowanie zasad co gdzie kiedy. Po prostu gra wojenna z żetonami, nic dla mnie.
Oceny gracza: Doskonała gra, planowanie co zrobić, uprawiać czy jechać z karawaną przez pustynię i kupować drzewka ozdobne i kwiaty? Ta gra sprawi, że poczujesz piękno czasu i prostotę barteru. Można też poczuć gorący piasek i aromat lokalnej pikantnej kuchni, która do dziś jest obecna w Iranie.
Oceny gracza: Pięknie pomalowana, mechanika gry prosta i przyjemnie działająca, nie wymagająca co do zasad, ale ogólnie bardziej nadaje się dla dzieci.
Oceny gracza: Po pierwszej grze daję jak na razie 3 gwiazdki. W ogóle nie odebrałem gry i wygrałem w momencie, gdy potrzebowałem ponownego wyjaśnienia zasad i przyszła przez czysty przypadek Propaganda... ooops. Mam nadzieję, że następna gra dorówna.
Oceny gracza: Chciałem cyberpunku, chciałem detektywa, chciałem pracy FFG, chciałem intrygi, chciałem historii i roleplay. Wszystkie te rzeczy są w grze, ale ostatecznie było to trochę nudne. Szkoda.
Oceny gracza: Daję jej 9 za genialny crafting i mechanikę combo, ale kilka razy z rzędu gra tak mnie wyłączyła, że ją odrzuciłem.
Oceny gracza: Dla mnie gra była pomyłką, ale jak widzę, że ktoś ją chwali, to zastanawiam się, co mnie ominęło podczas gry?
Oceny gracza: Ciekawa ciekawostka. Proste zasady, wartka i trzymająca w napięciu z wrażeniem, że mróz jest naprawdę dookoła i jutro czeka cię kolejna gra w piłkę z sąsiadami o nowe znalezisko cywilizacyjnego burdelu, na którym stoi teraz twoje zamarznięte życie (goły tyłek).
Oceny gracza: Pierwsze playthrough nie do końca mnie chwyciło, ale gra dość mocno przypomina narracyjny styl gamebooków. Mam nadzieję, że kolejne playthrough będzie ciekawsze.
Oceny gracza: świetna jako gra między graczami. jako przygodówka pewnie też, ale gra jest lepsza i fajniejsza. tak czy inaczej jest dobra zarówno w 2 jak i w 6.
Oceny gracza: doskonała strategia w 4 osoby, pod koniec gry niemal szachowa. proste zasady, czytelne ładne drewniane elementy. jak połączenie Kingdom builder i Euphrates
Oceny gracza: wyzwaniem jest zapamiętanie jak/co/gdzie/kogo uderzyć, ale zdejmowanie olbrzyma nie jest takie proste. tabela obrażeń olbrzyma jest wymagająca, więc gra jest raczej dla osób, które nie boją się zapisywać punktów i rzucać kostkami oraz liczyć trafień.
Oceny gracza: Moja pierwsza gra GMT. Uwielbiam gry z prawdziwym tłem historycznym, a ta gra w wyjątkowy sposób oddaje epokę 17-18 wieku na morzu. Nie było to jak romans babć B.Nemcowej, ani jak baśń o Jacku Sparrow.
Oceny gracza: Świetna gra euro polegająca na budowaniu talii, logicznym myśleniu o tym, jak tworzyć geometryczne kształty na planszy gry i kiedy zagrać kartę, bo nie wróci ona od razu do gry, całkiem sporo przeliczania wartości i znajdowania najskuteczniejszej kombinacji kart, zasobów i finansów, aby jak najlepiej skoordynować wolontariuszy i służby miejskie w celu jak najszybszego przywrócenia życiodajnej energii elektrycznej do pogrążonego w ciemnościach miasta.
Oceny gracza: Wygląda to prosto, ale przepisy będą Cię zagadywać. Szybko się rozkręca, ale to boli głowę. Wygląda zabawnie, ale gdy zakopujesz drugiego gościa, dostajesz dreszczy, bo uświadamiasz sobie, że trzeba zabić i potajemnie zakopać jeszcze trzech. Gra ma bardzo surowy i creepy feel to it, ale oferuje kilka zaskakująco splecionych mechanizmów, aby uzyskać najwięcej pieniędzy z zamordowanych gości. Business is Business.
Oceny gracza: Kolorowe aż do bólu oczu, kombinacje aż do biada, poza tym ładny eurostyl.
Oceny gracza: Surowa postapokaliptyczna rozwałka pełna mutantów i dziwacznych ludzi. Znakomity co-op i RPG roboczy z kartami. Po dwóch nocach spędzonych na ciągłym graniu w tę grę rozwija się pewne uzależnienie od gry i tematu "ponownego zagłębiania się w podziemne sieci i zapomniane schrony atomowe". Wielkie podziękowania dla bułgarskich autorów.
Oceny gracza: Ciekawą opcją rozgrywki jest umieszczenie tylko jednego skarbu, np. 30b za zamkniętymi drzwiami i rywalizacja o to, kto pierwszy go wydobędzie.
Oceny gracza: Świetna gra dla dwóch i więcej osób, proste zasady i szachowy brain teaser, wartka, do tego urocze żabki na liliach wodnych.
Oceny gracza: szalona zabawa dla 8 osób, czyli 2 grupy 4 osobowe. Zasady są proste, ale nie jest łatwo naprawić łódź podwodną, zwłaszcza gdy maszynownia ciągle krzyczy, że coś jest uszkodzone.
Oceny gracza: Proste zasady, strategie co budować i gdzie, Smok jest twoim najlepszym przyjacielem, zdolności kształtowania, drapieżność w celu osiągnięcia dominacji terenu.
Oceny gracza: Pięknie pomalowana, ale poza tym nie robi wielkiego wrażenia. Gdyby we wstępie nie było napisane, że to konflikt narodów, nie dowiedziałbym się o tym grając.
Oceny gracza: dziecięce, proste, relaksujące, nawet dla dorosłych mężczyzn
Oceny gracza: Świetna, prosta, szybka walka, najlepiej w pubie. Gra, w której można debatować i nie tracić kontroli nad tym, co dzieje się na polu walki. Karmienie wodniaków to najbardziej emocjonująca część gry.
Oceny gracza: Ale tak, jest w porządku. Najważniejsze jest to, że możesz opowiedzieć własną historię i opisać w kolorze, co się naprawdę dzieje. W przeciwnym razie jest to nudna gra z kilkoma kostkami i niepotrzebnie dużymi elementami.
Oceny gracza: Pięknie pomalowane. Kuszące jest budowanie miasta w oparciu o to, jak wyglądają budynki, a nie ile są warte. Prostota gry zachwyca.
Oceny gracza: Pierwsza rozgrywka : jedna trzecia zasad opanowana i marudzenie całkiem ustąpiło. Lubię gry typu tower defence, ale jakoś tutaj to nie działa. Zobaczę czy z pełnymi zasadami ma więcej soku. może jako gra solo będzie ciekawsza. Drugie playthrough : pełne zasady, zrozumienie znaczenia postaci i gra zaczyna mieć jakieś soki.
Oceny gracza: Mówię dobrze, bo bardziej podoba mi się Port Royal. W przeciwnym razie, gra jest przyjemnie proste, szybkie, i utrzymuje wiele osób rozrywkę na raz, jak wszyscy kradną od siebie. My po prostu kochamy przestępczość :D
Oceny gracza: To jest zabawa, a to jest ważne. Utrzymuje gracza w ciągłym stanie napięcia co do tego, co ma nadejść. Zasady czy mechanizm gry nie są trudne, ale zawierają wiele szczegółów, które zostaną wchłonięte do mózgu po 2-3 rozgrywkach.Gra z wyglądu wygląda bardzo prosto, ale oferuje wewnątrz wiele możliwości tego, co może się wydarzyć w małym miasteczku, gdzie każdy ma swój Interes.
Oceny gracza: Z perspektywy czasu gra jest całkiem fajna, ale nie zastąpi Dragon's Den czy RPG, bo to tylko walka w jednej lokacji w jednej misji i nie masz możliwości tworzenia ani kontrolowania historii swojej postaci.Potrzebne są jakieś ludzkie zasady typu nie chodzenie po kątach pomieszczeń, tylko prostopadle do drzwi itp !!! Gracze muszą być bardzo cierpliwi podczas pierwszych misji. Szczególnie Mroczny Władca powinien grać dość wolno i nie dusić graczy za wszelką cenę, bo to będzie frustrować przez całą grę.
Oceny gracza: Pierwsze wrażenie jest miłe, ale trzeba wiedzieć, jak i kiedy użyć odpowiednich działań
Oceny gracza: Wyjątkowa gra planszowa dla 6 lub więcej osób. Dużo zabawnych i rozbrykanych par. To także piękny sposób na wkroczenie w psychikę i podświadomość graczy. Ta gra pokazuje, kto jest marzycielem z silną wyobraźnią, a kto suchym materialistą.
Oceny gracza: Gdyby ta gra nie opierała się na mechanice deckbuildingu, nawet bym tego nie zauważył. Oczywiście, jest to bardzo ładnie zrobione.
Oceny gracza: Po ponownym zagraniu muszę stwierdzić, że nie jest źle. To taki fajny romp na dziką grę imprezową.
Oceny gracza: Prosta i przyjemna gra kooperacyjna. Zobacz potwora, zniszcz go, miej sprawę, rozwiąż ją, bo nie ma czasu na bezużyteczne gadanie i urok osobisty.
Oceny gracza: świetna zabawa, w trakcie gry historia rodziny rozrasta się i pięknie jest widzieć jak kolejne i następne pokolenie jest inne, nieokiełznane, dbające o inne cele życiowe niż poprzednie.
Oceny gracza: 3 graczy, każdy ma 3 postacie, losowy plan, a cel jest taki, że kto zostanie ostatni żywy, ten wygrywa. Pościg, strzelanina, po prostu odlot.
Oceny gracza: Rozczarowujące, gra polega na zachowaniu równowagi między zabijaniem zombie a ucieczką przed nimi. Od początku gracze wiedzą, że zamienią się w zombie. Dziwny mechanizm w tym temacie.
Oceny gracza: Często zadaję sobie pytanie, dlaczego wpakowałem się w takie gówno i wtedy muszę odpowiedzieć, że przecież to była dobra zabawa.
Oceny gracza: zdjęcia z dachu i mechanicy, ale rozbawieni
Oceny gracza: piękno tkwi w prostocie i pięknych rysunkach. połączenie kart tylko poprawia doświadczenie. graliśmy w nią przez 5 rund i było warto.
Oceny gracza: Wielkie oczekiwania, wielkie rozczarowanie, jest nudna.Ładnie wykonana i mechanika jest funkcjonalna, ale poza tym nudna.
Oceny gracza: Kilka meczów z rzędu, ale nie wiem co powiedzieć. Dziwnie chwytliwy temat i mechanika.
Oceny gracza: Grałem w nią jako dzieciak i nadal gram, nie odebrało mi to nic z zabawy. Mam 20 letnią wersję gry, ale polecam.
Oceny gracza: Znajomość sześcioczęściowej serii jest warunkiem koniecznym, wtedy gra ma o 50 procent więcej sensu i uroku. Świetna gra narracyjna, RPG. Obawiałem się, że ciągnięcie kart podczas poruszania się w przestrzeni będzie strasznym hackiem i niezaangażowaniem, ale można to zrobić szybko, a statek leci jak strzała.
Oceny gracza: Bardzo dobre i w duchu renesansu. Jako wielbiciel włoskich dzieł renesansowych jestem podekscytowany i na mechanikę gry. Wszystko coś kosztuje, a zdobywanie zasobów jest bardzo ważne, inaczej nie zbudujesz żadnych budynków, które uczynią Cię sławnym i nie zatrudnisz znanego artysty, który zadba o Twoją reputację we florenckim społeczeństwie.
Oceny gracza: Mechanizm jest prosty, ale przemawia tylko wtedy, gdy lubi się renesans i kreatywną sztukę szalonych Włochów. Polecam rozszerzenie, wydłuży ono grę, ale będziecie czerpać przyjemność z pracy nad bazyliką do samego rdzenia.
Oceny gracza: 2.5Stars - 1st playthrough - Całkiem niezła strzelanka, strategiczna, figurowa, luźniejszy Zombicide, nic specjalnego. 3.5Stars - Podnoszę ocenę po 2-gim playthrough. Ścieżka dźwiękowa do gry jest okropna i przyzwoicie zgrzyta na nerwach, co dodaje do napięcia i stresu gry ładnie. Polecam.4,5Gwiazdki - Po 3 kolejnych rozgrywkach muszę po prostu spokojnie zgodzić się z tym, że gra jest genialną militarną akcją sci-fi, turową strzelanką, maksymalną kooperacją graczy.
Oceny gracza: Wyjątkowa gra. Wejście w skórę mnicha Tao lub kto chce mnicha Shintou o wysokiej wiedzy duchowej w zakresie odpędzania ciemnych istot jest po prostu doświadczeniem. Dzięki dodatkowi White Moon gra nabiera nowego wymiaru, a pojedynki nie są już priorytetem, ale ratowanie bliźnich tak.
Oceny gracza: hmm... LCG to nie dla mnie. Przynajmniej fajnie jest z większą ilością osób.
Oceny gracza: Kiedy gra imprezowa jest tak Hanabi, w połączeniu z alkoholem, to jest to strzał w dziesiątkę.
Oceny gracza: Jeśli masz dość grania w Jokery, zagraj w Hanafudę. Dla mnie świetna gra do kolekcjonowania zestawów kart.
Oceny gracza: Świetny deckbuiling, świetne zwroty akcji między momentami udanych ataków i momentami rozpaczy, że to w ogóle nie działa. Współpraca graczy i planowanie kroków zapewniają tutaj odpowiednią ilość zabawy.
Oceny gracza: Piękno tkwi w prostocie, a Hogwart dodaje jej soku.
Oceny gracza: piękno, prostota, jasność i super gra komunikacyjna dla wesołych ludzi
Oceny gracza: Po 5 meczach rozczarowała. CIA przegrała 5 z 5 meczów. Daję jej średnią. Jest grywalna, może być dobrą grą imprezową dla niegraczy, żeby się pośmiać, ale poza tym nie dla wytrawnych graczy. Chociaż wygląda na to, że sprawy mogą być rozwiązane, zagrożenia nadal mają bardzo silne wyniki i ich bardzo dużo. Zasadniczo po prostu czekasz 3-4 rundy, aż gra skończy się pod zaporą zagrożeń. Następnie gracze muszą ustalić, kto jest złym agentem. Ciekawy pomysł na grę, ale brakuje jej efektu zabawy.
Oceny gracza: Uwielbiacie dobrze napisane historie osadzone sto lat temu, w latach dwudziestych, kiedy badatale wiedzieli o przeszłości naszej planety więcej niż my wiemy dzisiaj, a "tajne" stowarzyszenia okultystyczne i loże masońskie walczyły o polityczną supremację? Prawda, że dziś jest tak samo.Ta gra oddaje to w dużych porcjach. Teksty narracyjne tworzą niezliczoną ilość doświadczeń i zwrotów narracyjnych, które wywołują euforyczne stany uniesienia lub rozczarowania. Ta gra nie jest dla miłośników eurobohaterów, zerowych szans, logicznego myślenia i liczenia wartości ekonomicznych. To gra dla miłośników spontanicznych przeżyć w duchu RPG.
Oceny gracza: Jeśli dwie osoby więcej rozmawiają niż grają, to 2 scenariusze mogą się rozciągnąć do 8 godzin gry. Po prostu pyszne.
Oceny gracza: Grałem w nią z ciekawości i też zupełnie do mnie nie przemawiała, ale widać było podniecenie na twarzach moich kolegów z drużyny.
Oceny gracza: Każdej grze, w którą grałem przynajmniej raz, wystawiam ocenę. Zostałem namówiony, by przynajmniej spróbować. Jako model matematyczny to działa, ale uzbrojenie się w podbój ziemi, by mieć ją zniszczoną, podbój innej, by mieć ją zniszczoną, w najlepszym wypadku po prostu kupno ziemi, by mieć ją zniszczoną. Gdzie w tym zabawa? Dla mnie to tylko strata czasu.
Oceny gracza: tematyka gry to mój ulubiony cyberpunk, ale gra poza tym jest nudna. Szkoda.
Oceny gracza: Lepsza wersja Man, Don't Be Angry - tak ją nazywamy w grupie. Podbijam ją do czterech gwiazdek. Zagraj w nią z jak największą ilością graczy, wtedy ma soki.
Oceny gracza: Szkoda, wiem, że to ma być lekka, mała gierka, ale i tak nie zachwyciła. Może w 4-5 graczy będzie to ciekawsze na strategii.
Oceny gracza: W grze chodzi tak naprawdę o to, aby jak najszybciej zebrać 6 diamentów i znaleźć najlepszy sposób, aby to osiągnąć. Rozszerzenia nie szkodzą tej grze, tylko ją nieco uściślają i tworzą więcej kombinacji. Gra jest bardzo ślamazarna nawet przy wielu osobach, więc świetnie nadaje się do szybkiego podejmowania decyzji i negocjacji.
Oceny gracza: Ciekawe. Dużo lepiej niż w Kaszgarze. Szkoda, że nie ma multiplayera, ale podobno 3 daje radę.
Oceny gracza: Doskonała, wesoła, lekka, zabawna gra imprezowa. Młodzi i starsi świetnie się bawią.
Oceny gracza: na razie tylko gra solo, ale daję 3,5 gwiazdki. Jako gra negocjacyjna może być bardzo ciekawa. Czy to może być kolejny po New Angeles heartthrob?
Oceny gracza: Po prostu odlot, przy 6 osobach to doskonała zabawa. Intrygi, przekupstwa, nieuczciwe układy, strzelaniny między grupami paramilitarnymi, głupi studenci jako żywe cele, okupacja wolnego radia czy pałacu prezydenckiego itp. Nie ma to jak rozpocząć przewrót skorumpowanego prezydenta inaczej niż ostrzałem z okrętu wojennego (Aurora?). Straty cywilne są dozwolone, o ile jest to osobiste grube konto w szwajcarskim banku.
Oceny gracza: ciekawa strategia zmuszająca graczy do odrzucania kart, jednocześnie pozbywając się swoich kart jako pierwsi i kończąc rundę z kartą o wysokiej wartości. polecam, to dziwna gra niewojenna, z fajnymi kartami.
Oceny gracza: Dziksza niż Dominion, zabawniejsza niż Resident Evil, brzydsza niż Tanto Cuore. Prosta, zabawna, porywająca dekonstrukcja z rozwojem jej bohaterów.
Oceny gracza: Proste, szybkie, zaraźliwe, a jednak mózg robi swoje. Potrzeba tylko trochę konfliktu między graczami. Sporadycznie usuwając czyjś dom. Gra bardzo przypomina mi Tigris-Euphrat.
Oceny gracza: Dobra na piwo, świetna tematyka, ale zrozumienie i zapamiętanie jak działają karty może być sporym wyzwaniem. To nie jest gra do częstego grania i dla każdego gracza. Gracz musi mieć dużo cierpliwości do zasad.
Oceny gracza: prosta, strategiczna, zróżnicowana mechanika, w której dobieranie kart z piękną grafiką, umieszczanie elementów i zajmowanie terenu, słodkie elementy 3D, zgrabne, przejrzyste, eeeey... co tu więcej mówić.
Oceny gracza: Świetna dla dzieci i kobiet. urocze żabki mają swój urok. Po stu rozgrywkach nadal blast (pewnie to bardziej sarkazm, ale gra bardzo często stoi na moim biurku, w przeciwieństwie do Blackbearda).
Oceny gracza: Serial jest świetny, ale gra nas nie chwyciła. Jakoś nie chcieliśmy się pogodzić z tym, że gra bije nas bardzo szybko i bardzo wcześnie, zanim zdążymy kupić i przygotować decki do walki i rozstrzygania wydarzeń. W ogóle nie widać i nie czuć w nim serii. Polecam planszową wersję Firefly.
Oceny gracza: Wspaniały worker-relieving i temat fantasy sprawiają, że ta gra jest bardzo ciekawa i chwytliwa. Nie będziecie się przy niej nudzić, tak jak w Earthsea. Wiele razy twoi koledzy z drużyny będą atakowani, a oni będą atakować ciebie. A jeśli chodzi o zdobywanie najlepszych questów, gracze naprawdę idą sobie do gardła. Gra zanurza Cię zarówno w postać, jak i w wydarzenia w mieście, o czym świadczą towarzyszące jej teksty na kartach, które są bardzo dobrze napisane.
Oceny gracza: Zbyt suche i twarde euro jak na mój gust z dużą losowością w 4 głównych punktach mechaniki gry, ale wiem, że jasny wybór dla matematycznych umysłów.
Oceny gracza: Polecam najpierw wakacje na Maderze, a potem pokochacie tę grę. Ból głowy i strategia biznesowa w najlepszym wydaniu. Za pierwszym razem to chaos, po 2-giej rozgrywce gra wydaje się prosta i już widać kombinacje co i jak i gdzie.
Oceny gracza: To dobra gra na imprezę domową. Nie dość, że tworzy duszny nastrój w pokoju i może skłonić ludzi do rozmowy, to z drugiej strony wszyscy świetnie się bawią i jeszcze długo po każdej rozgrywce wszyscy namiętnie dyskutują o poszczególnych momentach gry.
Oceny gracza: Może warto było spróbować. Nudne od samego początku, a bzdury o Ctulhu wcale nie pomagają. 1,5 gwiazdki za świetną grafikę.
Oceny gracza: fajna zabawa i strategia, gdy przebrnie się przez zasady. za trzecim razem ciągle graliśmy coś nie tak, bo zasady są zagmatwane.
Oceny gracza: Strategia, spryt, szaleństwo wojenne i nie banie się poświęcić lewej flanki i prawej też. Szpieg jest w drodze, a marszałek nie ma już ochrony. Grałem w nią jako dzieciak i jest fajna. Zasady są proste.
Oceny gracza: Testowana jako gra solo, coop i konkurencyjnie. Spodziewałem się, że będzie to bardziej wymagające euro, ale jest raczej przyjemnie łatwe.
Oceny gracza: Poprawka do miernej za to, że trzeba kogoś wyganiać na mróz i niebezpieczeństwo bez jedzenia, tylko po to, żeby ktoś niewygodny mógł zjeść w cieple bazy, oraz miernej za to, że gra nie skupia się na utrzymaniu bazy i utrzymaniu ludzi przy życiu. Gra na Euro nastawiona na podejmowanie bezsensownych decyzji tylko po to by wygrać na punkty... nudne.
Oceny gracza: świetny brawler na dwie osoby, karty świetnie się łączą i jest nieprzewidywalny
Oceny gracza: ciekawy action co-op. szkoda tylko, że ma tylko jeden scenariusz składający się z 4 aktów. gra jest stworzona na wiele takich scenariuszy.
Oceny gracza: kolorowy komfort, lekkość, a jednocześnie uczucie unoszenia się jak na skrzydłach
Oceny gracza: Rozwala mnie wersja filmowa, ale nie wiem jeszcze, czy gra jest tego warta, czy to tylko cięte wrażenia z zimnych klasztornych korytarzy w środku mroźnej zimy 1322 roku.
Oceny gracza: Absolutny blast, jeśli ma się choć trochę rozgarniętych i nastawionych na cel graczy. Wtedy gra naprawdę przeradza się w szaloną polityczną i korporacyjną intrygę, kłótnie, przekupstwa i pogoń za władzą i statusem. Wtedy nawet śmiertelne wydarzenia w tłumie niezadowolonych, zbuntowanych ludzi z klasy robotniczej w labiryncie drapaczy chmur i superkompleksów high-tech będą dla ciebie tylko maleńkimi wirami skrzydeł motyla.
Oceny gracza: Świetna gra ekonomiczna z prawdziwej przeszłości. Japonia może i jest po drugiej stronie planety, ale dzięki Imperium Brytyjskiemu są naszymi sąsiadami, więc tematycznie to samo co nasza europejska rewolucja przemysłowa. Wszystkie mechaniki gry są pięknie zgrane z tematem, a gra coraz bardziej wciąga Cię w gorączkowy ekonomiczny raj w stylu japońskim.
Oceny gracza: To świetna zabawa i wyścig od startu aż do awarii samochodu lub przynajmniej do mety.
Oceny gracza: Uwielbiam XIX wiek w jego artystycznej i twórczej formie. Wizualnie gra jest magiczna. Gra jest świetna, gdy na początku rozgrywki wybierasz z pierwszych kart, jaką ścieżkę życia obierzesz i grasz zgodnie z nią. Empatia dla roli spadkobiercy jest wtedy silniejsza.
Oceny gracza: Przygotuj się na to, że od początku wszystko będzie przeciwko tobie, a depresja i rozpacz z powodu porażki nie jest tylko twoim osobistym odczuciem, ale gra tworzy to celowo.
Oceny gracza: Prosta przyjemna detektywistyczna gra imprezowa. Dotyk filmów detektywistycznych noir.
Oceny gracza: hmm... grałem w to 5 razy pod rząd ale nikt się nie załapał. lekko zmodyfikowałem zasady, jeden ładunek na początek gry, a zarażony umiera po rozdaniu 3 kart infekcji, ale robot nie jest zarażony więc może dalej pracować i dodałem więcej kart pomieszczeń i innych połączeń jak schody i rampa naprawcza więc można stworzyć więcej części stacji. widziałem grę graną figurkami i było lepiej.
Oceny gracza: Bardzo fajna rzecz z motywem osady na Marsie, kart w ręku i łączenia ich. Proste zasady tylko potęgują zabawę.
Oceny gracza: Piękna, relaksująca gra z romantycznym doświadczeniem europejskiego renesansu.
Oceny gracza: świetny, prosty, szybki wypełniacz podczas oczekiwania lub przed snem
Oceny gracza: 3 gwiazdki za wrażenie po otwarciu pudełka. Gry Tower Defense mam i ten wygląda ciekawie i funčkně.
Oceny gracza: To typowa gra wyścigowa - kto pierwszy ukończy, więc jako gra fabularna dla jednego gracza świetna. Również świetna i wesoła zabawa dla dwojga. Przy trzech graczach czas gry trochę się przeciąga ze względu na mechanizm pojedynków, dodatkowo nie ma interakcji między graczami, poza niezręcznym targowaniem się. Nie chciałbym grać w nią w 4 graczy, a przemiana w mutanta jeszcze mi się nie zdarzyła.Entuzjazm - przyjemnie proste rozstrzygnięcie pojedynku na kostki. Trochę rozczarowujące - Nie ma zbyt wiele czasu na ulepszanie postaci i to bardziej pod koniec gry, kiedy nie jest to nawet potrzebne. Układanie kafli terenu jako iluzja krajobrazu jest w porządku, ale nie do nauczenia, ponieważ postać nie porusza się do tyłu, aby nie stracić regularnej skali Wędrówki.
Oceny gracza: Trudno to opisać. Jest bardzo wciągająca nie tyle przez system gry, który jest dobry i ciekawy, ale przez wygląd i tematykę. Gra nie oferuje wielkich matematycznych i kombinatorycznych operacji mózgowych, a raczej charakter rollplayowy.
Oceny gracza: Być może tylko die-hard fani komputerowej wersji RE będą podekscytowani wersją karcianą. Sama gra jest nudna jak cholera, bez zachęty do kupowania czegokolwiek i z niechęcią do pójścia zabijać mutantów, bo zawsze jestem pewien, że któryś mnie zabije. Po rozegraniu kilku partii, podrasowałem zasady i karty oraz dodałem więcej kart, aby podnieść napięcie, motywację, wrażenia i aby gra rozwijała się choć trochę jak w wersji PC, a nie żeby wyskakiwały losowe mutanty ze wszystkich odcinków RE.
Oceny gracza: Z rozszerzeniem wyjątkowa gra dla dwóch osób.
Oceny gracza: Po pierwszym playthrough daję jej 3,5 gwiazdki. Dla mnie to taki ulepszony Blood Rage, ale gdy mitologia japońska ma takie urocze bóstwa. Kawai Kami-sama n'da yo!Po drugim przejściu gry podnoszę ją do 4H.Świetna gra w szachy i przemyślenie walk dało sporo pracy dla mózgowych wątków.Kami-sama, Shouri o Kansha shimasu !
Oceny gracza: Jest świetna, symulacja przetrwania na prawie bezludnej wyspie. Nie znam żadnej innej gry podobnej do tej.
Oceny gracza: doskonały, szalony pościg. Po drugiej rundzie gracze już krzyczą, przeklinają i grożą sobie nawzajem. polecam do tego piwo. grane tylko w 4 osoby. w więcej niż to musi być ciężka walka.
Oceny gracza: Określiłbym ją jako średnie euro, średnie hemlowanie.Trzeba mieć dobrą znajomość małych tabliczek mnożenia.Ogólnie szarżę gry porównałbym do Eko lub Tygrysa/Eufratu.Ma proste zasady, a najlepsze myślenie to część wydobywcza, jak wykorzystać kogoś na swoją korzyść, jak wykorzystać jego zarobek na wydobyciu, jak udaremnić czyjś ruch itp.Punkty zdobywa się poprzez osiągnięcia, co jest kolejnym bólem, gdy trzeba zaplanować co i kiedy.Inaczej grafika jest świetna, taka gruba i solidna jak XIX wiek.
Oceny gracza: Unikalna, 4 osobowa, każdy gra w nią inaczej, z innymi opcjami i w inny sposób, a jednak zasada gry jest dla wszystkich taka sama, rusz żołnierza, zajmij teren, postaw budynek i rządź :D
Oceny gracza: Dość duże rozczarowanie dla mnie. Wygląda ciekawie, mechanika działa, ale jakoś się udało.
Oceny gracza: Fajniej by było w stylu BANGU, gdy katana tak głową w dół, a nie punkty prestiżu, co to to nie!!!! Inaczej całkiem fajna gra dla osób rozumiejących temat gry.
Oceny gracza: Proste zasady, szybkie rozgrywki dla dwóch-trzech graczy, strategia, relaksująca gra na niedzielne popołudnie. Każdą grę kończysz z uśmiechem.
Oceny gracza: 1. rozegrana kampania. Fajna gra narracyjna, bardziej fantastyka podboju niż historyczna rekonstrukcja zamorskich wojaży, no i nie jest to też Euro. Jestem ciekaw, czy druga kampania sprawi, że historia rejsów i eksploracji będzie ciekawsza.
Oceny gracza: Piękna misterna praca w temacie zamożnych rodzin w okresie włoskiego renesansu. To prawda, lekka zabawa z rozgrywką zostaje zagłuszona przez niekończące się żmudne przeliczanie wartości i planowanie kolejnych kroków, ale z drugiej strony wszystkie części gry ładnie się ze sobą wiążą, a zdobycie każdego dodatkowego punktu chwały daje poczucie, że prowadzisz swoją rodzinę w dobrym kierunku.
Oceny gracza: Najlepsze z High Frontier. Uproszczony ruch, zwinniejsze tury graczy, wykorzystywanie opcji przeciwnika. 3 części gry, które budują się nawzajem, a każda z nich zmierza do innego celu i sposobu gry. Świetne euro i doświadczenie kolonizacji kosmosu.
Oceny gracza: każdy, kto urodził się w mieście z przemysłem górniczym i stalowym, w domu w jednej z wielu dzielnic robotniczych, i spędził pół życia wśród drewnianych płotów ogradzających teren fabryki, widząc wszędzie w zasięgu wzroku niekończące się plątaniny zardzewiałych rur nad dachami domów, pokocha tę grę. Jeśli zastąpisz słowo Ostrawa słowem Londyn, doświadczysz początku XX wieku w robotniczej dzielnicy Witkowic. Któż nie chciałby stać się tak bogaty jak sam Rothschild, żydowski właściciel hut i kopalń, i żyć życiem bogatego fabrykanta. System rozgrywki jest ciekawy i ta gra weszła mi pod skórę.
Oceny gracza: Bomba szybka, prosta, strategiczna i cholernie fajna gra, choć dla dwóch graczy, w trzech ma soki i szał.
Oceny gracza: świetna gra imprezowa, dużo komunikacji między graczami, emocjonująca do samego końca. proste zasady, a w grę można grać nawet w ciemności, co jest dużym plusem dla odpowiedniego nastroju i ciasnych pomieszczeń podziemnych.
Oceny gracza: Nie rozkręcał się zbytnio, ale przy piwie i większej ilości znajomych to niezła zabawa.
Oceny gracza: Fajna gra, piękna grafika, proste zasady i logiczne myślenie, polecam dla rodziców z dziećmi do 10 lat.
Oceny gracza: boska, od psoty do nieszczęścia, interakcja graczy, zabawa, losowość, strategia, prostota i długa zabawa. po prostu niesamowite
Oceny gracza: Mimo że ma obłąkaną nazwę, jest to całkiem fajna gra polegająca na tworzeniu układów i szczęśliwym rozdaniu
Oceny gracza: doskonała strategia. choć spodziewałem się więcej wojny, to tak naprawdę wojna nigdy niczego nie rozwiązała, ale rozwój kulturowy już tak. a to jest Shogun. Budowanie teatrów, świątyń shintou i fortec jest ważniejsze niż pole pełne trupów.
Oceny gracza: jest to smakołyk na niedzielne popołudnie do domowego żucia.jak na razie bawi wszystkich, którym go przedstawiłam. proste, zabawne i mózg też się poci.
Oceny gracza: Ahja, patrząc na urocze panny na pokładzie i gotowe na moje rozkazy, zupełnie zapominam, że to gra i jestem w swojej turze. Jako deckbuilding jest to świetna gra. Zabawna i urocza grafika towarzyszy Ci przez cały czas i naprawdę czujesz, że dziewczyny się Tobą opiekują. Polecam grę nie tylko miłośnikom J-anime, ale chwyci zarówno młodych jak i starszych, kobiety i mężczyzn, a 2. rozszerzenie z budynkami naprawdę wyostrza grę w jakościową zabawę.
Oceny gracza: Niczego się nie spodziewałem i dlatego się nie zawiodłem. po prostu jednojajowa gra logiczna w ładnym opakowaniu. logiczne rozumowanie, strategia też. gra dla niewtajemniczonych, dzieciaków, co ja tam wiem....
Oceny gracza: Fascynująca i elegancka gra edukacyjna, która przybliży szerokiej publiczności zagadnienie kolonizacji innych planet.
Oceny gracza: Gruntowna, a zarazem piękna symulacja życia w strefie wojennej bez zombie, ufonów, pseudo nazistów i amerykańskich bohaterów z psychologicznymi odchyleniami.
Oceny gracza: Ciekawy sposób eksploracji lasu deszczowego oraz przepychanki między ekipami prowadzącymi badania archeologiczne o własność stanowisk (zarówno ludzkich, jak i naukowych) sprawiają, że gra jest bardzo emocjonująca i żywa.
Oceny gracza: Zaskakująco zabawne. Zbieranie punktów pięknie oddaje twoje starania o zaludnienie wszechświata, a dzięki dodaniu Pilotów i Eksploracji Kosmosu gra nabiera soczystości w postaci pięknej, kolorowej opowieści o wędrówce przez czarny wszechświat.
Oceny gracza: koop jest fajniejszy niż niekoop. i gra może być dość narracyjna.
Oceny gracza: Po prostu, drobna gra karciana z zabawną grafiką i 90 minutami zabawy, jeśli nie chcesz poznać prawdy o Lemurii. Każdy, kto gra w to po raz pierwszy, będzie przeklinał, ale gdy zrozumiecie prostotę systemu gry i wczujecie się w historię tej gry (Robert E. Howard, Charle Renouvier), będziecie oczarowani, i to nie tylko świetną sztuką.
Oceny gracza: Zabawa jak w parku rozrywki. Budujesz swój własny lunarpark i dajesz się we znaki rodzinom. Tyle że konkurencja jest naprawdę duża, a rzucanie kijów, jeśli nie kłód pod nogi, to codzienny obowiązek.
Oceny gracza: Piękne, relaksujące. Kocham wielbłądy, barter i swobodne podróżowanie bez wizy po całym świecie. Moi rodzice i zdegustowana siostra też się cieszą :D
Oceny gracza: w końcu co-op, w którym gracze muszą współpracować. Fajna sprawa.
Oceny gracza: Piękne ujęcie tematu postapo w żyłach Madmaxa, lub Cienia Czarnobyla, jak kto woli. Rozgrywka napędzana historią, wypełnianie misji i podróżowanie po równinach pomiędzy pozostałościami starych miast i nowo powstającymi. Ulepszenia postaci, handel przedmiotami, obszary promieniowania, mutacje i mutacje graczy, motogangi i pojedynki są znakomicie rozstrzygane przez karty walki i rzuty kostką. Jeśli lubisz gry z narracją, to ta dostarcza.
Oceny gracza: Nawet jeśli byłyby to tylko kolorowe symbole, byłoby to super abstrakcyjne przeciąganie liny.
Oceny gracza: Świetna, szybka, prosta gra irytująca dla wielu osób w podróży, w domu i w pubie. Wrzucasz kostki do jednej kieszeni, karty do drugiej i załatwiasz kilka osób na czerwono, podczas gdy reszta ma ryjek.
Oceny gracza: Nigdy nie jest się wystarczająco przygotowanym na wojnę i fobie. W tej grze też tak jest. Ta gra nie jest prosta, ale jest bardzo ciekawa.
Oceny gracza: To nie jest koop, stąd rozczarowanie. Ja wolę Arkham lub Lords of Waterdeep.
Oceny gracza: Jest szybka, łatwa, gracze świetnie się bawią i jest wiele zabawnych momentów. Budowanie swojego statku kosmicznego, podróżowanie po kosmosie, wykonywanie questów, polecam.
Oceny gracza: Świetna, emocjonująca, świeża, gracze ciągle się kłócą, spierają i robią salto. Wykonywanie ważnych zadań godnych mistrzów Ninjutsu to świetny silnik tej gry.
Oceny gracza: Dość duże rozczarowanie dla mnie. Gra jest pięknie pomalowana, proste zasady więc nadaje się dla dzieci. Dobrze sprawdza się przy podejmowaniu decyzji i planowaniu, które karty wydarzeń wyłożyć kiedy. Karty pięknie tworzą opowieść o podróży przez dżunglę. Duży minus to wędrówka w zasadzie tylko jednego dnia - fazy dnia i nocy. Graliśmy w nią w 4 osoby na trudności easy i hard i w 1 rundzie gry - jednego dnia można przemierzyć dżunglę. Szkoda, więcej dni byłoby ciekawsze, może nawet droga powrotna !!!
Oceny gracza: motyw cyberpunku, hakowanie obszarów internetowych, wiadomość z kartą w ręku, bitwy cyborgów i ogólnie piękne wykonanie. gra ma szybkie tempo, napięcie i utrzymanie zhakowanych obszarów jest nie lada wyzwaniem.
Oceny gracza: Piękna kreacja customowego zamka z bardzo dobrze przemyślaną mechaniką. Zbieranie punktów to dla mnie drugorzędny powód, by grać w grę w kółko.
Oceny gracza: Tak jak z całego serca nienawidzę tej masońsko-bolszewickiej hucpy o dominację władzy, tak ta gra jest GENIUSZEM. Proste w przygotowaniu i przepisach, pełne możliwości i kombinacji. 3 godziny pocenia się, drapania po głowie, spiskowania przeciwko sobie i szukania najlepszej intrygi, która pozwoli nam kontrolować największy kawałek planety bez wywoływania nuklearnego holokaustu. Karty kontrolują absolutnie wszystko i zawierają zdjęcia rzeczywistych wydarzeń, co utrzymuje gracza w jeszcze silniejszym poczuciu złudzenia, że jesteś architektem światowego pokoju, a twój przeciwnik chce ci go odebrać.
Oceny gracza: Nudne dla tych, którzy nie znają Arkham Horror czy Lovecrafta.
Oceny gracza: Po kilku rozgrywkach podnoszę z jednej gwiazdki na 7. Nie ma nic złego w zmianie kilku zasad.
Oceny gracza: po prostu o wiele lepszy pod każdym względem od poprzedniego wydania.
Oceny gracza: Ciekawe zombie utylizacyjne. Plansza gry, plansza gracza, karty broni i przedmiotów, wszystko wygląda strasznie skomplikowanie i przesycone infromacją, ale jakoś wciąga w rolę ocalałego zombie.
Wspaniała ucieczka. głęboka historia różne zakończenia różne zagadki, względnie rozwiązyw ...
premeq [21.11.2024]
Doskonały przedstawiciel gier imprezowych. Chociaż generalnie nie lubię gier imprezowych, ta mi nie ...
eMenthal [21.11.2024]
Wizualnie mi się podoba, pod względem rozgrywki jest lepiej niż w Heat. Opcje znalezienia idealnego ...
Raelag [21.11.2024]
Gdybym miał mieć w domu tylko jeden shtick, byłby to właśnie ten. Podoba mi się zasada obstawiania, ...
Baritone [21.11.2024]
Po pierwszych trzech partiach gry podstawowej (solo, para, trójka) bawię się jak na razie powyżej oc ...
acedrac [21.11.2024]
Terrorscape
dodano: 21.11.2024
Ankh: Gods of Egypt – Tomb of Wonders
dodano: 19.11.2024
Ankh: Gods of Egypt – Guardians Set
dodano: 18.11.2024
Ankh: Bogowie Egiptu – Panteon
dodano: 13.11.2024
Ankh: Bogowie Egiptu – Faraon
dodano: 11.11.2024
Quartz: The Dice Game
dodano: 20.11.2024
F1 Roll & Race: World Circuits
dodano: 20.11.2024
F1 Roll & Race
dodano: 20.11.2024
3 Chapters
dodano: 20.11.2024
Panda Spin
dodano: 20.11.2024
