Oceny gracza: Zwięzła, prosta, szybka i zabawna wieloosobowa gra budowlana. Graliśmy również w gry dla 2 graczy i układaliśmy karty zgodnie z zasadami 7DS:Duel dotyczącymi dobierania kart, poza tym wszystko inne było rozgrywane zgodnie z zasadami oryginału. Bawiliśmy się świetnie :)

Oceny gracza: wciągające doświadczenie

Oceny gracza: doskonałe miejsce pracy, ale jeśli twoi koledzy z drużyny nie chcą korzystać z czarnego rynku i patrzą na ciebie krzywo, jeśli to zrobisz... i co jeśli zaczniesz wsadzać ich popleczników za kratki... grasz tylko w 60% tego, co gra ma do zaoferowania. Gra nadal nam się podobała, ale szkoda.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Moje pierwsze doświadczenie z CDG. Nigdy bym nie powiedział, że gra tego typu może dostarczyć tak epickich wrażeń.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Kociaki są urocze i przynoszą nowy sposób na poprawienie wyniku, ale tak naprawdę nie dodają wiele do gry. Za cenę jednak, czemu nie :)

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: nostalgia, nasza pierwsza gra planszowa, ale nawet po latach, kiedy nabieramy smaku, nadal bawi

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: gra pewnie jest dobra, ale po raz pierwszy wrażenie wizualne przeważyło nad wrażeniem zasad, do tego stopnia, że nawet nie byliśmy w stanie jej wypróbować, więc poszła w odstawkę...

Oceny gracza: Naprawdę się tego nie spodziewałem. Dostałem grę w postaci kota w worku. Już wcześniej zaintrygował mnie design wierzchu, ale uznałem go za zbyt "dziecinny" i zniechęciła mnie cena (mogliby sobie darować mokry kombinezon w sprzedaży detalicznej). Po zagraniu - to naprawdę gra rodzinna, taka jaka powinna być. Zasady na chwilę, proste akcje i ikonografia, ale jeśli trochę pomyśleć, można uruchomić niezwykle satysfakcjonujący łańcuch akcji.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Jedyne, co ta gra rozwija, to uzależnienie od urządzeń mobilnych. To ostatnia rzecz, jakiej oczekuję od gry społecznościowej dla dzieci.

Oceny gracza: Podzielam pogląd, który został już tutaj opisany. Ta gra oferuje dwa różne doświadczenia, ale kończy się, zanim poczujesz, że podobało ci się przynajmniej jedno z nich.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Gra jest piękna, bez wątpienia, ale bardziej podobają nam się zagrody. Chyba po prostu bardziej lubimy kości :) Chociaż gra opowiada historię małych dzieci, uważam, że jest bardziej dorosła niż jej starszy brat. W przypadku zagrody czułem, że nawet przy złym rzucie często można było coś zrobić i zyskać, a przypadek mógł być prostszy do pokonania. Jednak w festiwalu kart trzeba już dobrze przemyśleć, czego się chce i jak chce się to zdobyć.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: prosta, tematyczna łamigłówka logiczna, która nie będzie po prostu rozgrywana

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: W porównaniu z poprzedniczką dla mnie rozczarowanie. Gameplayowo jest uproszczona - bardziej prosta, co nie jest do końca złą rzeczą w przypadku gry z niegraczami, ale ogromny minus za wykonanie komponentów. Robi to, co jej poprzedniczka, ale poprzednia wersja miała fajną wkładkę folio, laminowane plansze graczy, wysokiej jakości karty, a dla mnie osobiście ilustracje Vincenta Dutrait'a są dużo bardziej atrakcyjne. Tutaj masz klasyczną tekturową wkładkę, mniej komponentów i gorszej jakości (zetony są wydrukowane na odpowiednio grubej tekturze, ale kiepsko przycięte, przez co druk grozi rozerwaniem przy odklejaniu; grzbiety kart obrazkowych są w różnych odcieniach; plansze graczy to po prostu twardszy papier złożony na środku ). Ta gra nie jest zła, ale o ile nie zależy Ci wyraźnie na tych obrazkach, to doradzałbym raczej poprzedniczkę lub inny, bardziej przystępny zestaw-kolekcję.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Spodziewałem się ciekawego twistu w stosunku do bazowej gry, ale to wszystko co dostałem w kartach ze wskaźnikiem laserowym i torbą na zakupy. Smakołyki ratują przed minusowymi punktami, skrzynki podbijają wynik i nawet te questy (które jak wspomina Aneta w filmiku są nieprzemyślane), ale koniec końców ma się wrażenie, że pierwotnie elegancko przyjemna gra stała się wraz z rozbudową nieco zagracona i chaotyczna.

Oceny gracza:

Oceny gracza: "uuugh, uugh, unga bunga!" Q: Zacznij coś z moją córką, a poczujesz ciężar mojego kiyaka... chyba że najpierw coś mnie zje.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Epicki "człowiek", który pisze historie. Dla przykładu: podczas gdy elfka Annika, z dala od swojej rodzinnej krainy, błąkała się bez celu po okolicy, wojownik o silnej woli, Lord Lukas, piął się po szczeblach władzy. Daleko za sobą pozostawił w niełasce nowicjusza szkoły magicznej, Michaela, którego bramę kilka razy z rzędu rozerwał zwykły dzik. Jego wierny przyjaciel Fra M. Dominicus dostrzegł zakorzenione zło w oku Lorda Lukasa i kierowany boską opatrznością, cudem wspiął się na szczyt z zamiarem uratowania jego duszy przed wiecznym potępieniem. Przybył jednak za późno. Korona władzy podbiła już serce władcy, który nie wahał się skropić go krwią męża Bożego. Michał, poruszony losem przyjaciela, zebrał całą swoją odwagę i siłę, i, być może wzmocniony jego wstawiennictwem, pokonał wszystkie przeszkody, aż w zaciętej i dramatycznej walce pomścił jego śmierć.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Układasz swoje karty smoków/jednorożców w klasycznej siatce ciasteczek i starasz się wykonać wylosowane zadanie (3 swoje karty we wskazanych miejscach siatki / 4 w przypadku gry "zaawansowanej" z rozbudowaną siatką). Pierwszy gracz, który ukończy 3 zadania, wygrywa... ALE smoki i jednorożce nie stoją bezczynnie. Mają swoje efekty lub warunki, no i oczywiście jak w innych "niestabilnych grach" dostajemy na rękę karty magiczne lub błyskawiczne ;). Gra się szybko i przyjemnie. 60 min to ekstremalnie (nie mówię, że niemożliwe), zazwyczaj w grze 2-osobowej jest to 15-30 min. Dla mnie z Niestabilnych Gier jedna z lepszych

Oceny gracza:

Oceny gracza: Uwielbiam kości... I nie rozumiem, kto ma coś przeciwko grafice, ja uważam, że jest świetna :). Wspaniałe rozmieszczenie kości/zarządzanie z atrakcyjnym motywem i niesamowitą grafiką. Szkoda tylko, że nie trafia na stół tak często. Żona nienawidzi matematyki :)

Oceny gracza: Gameplayowo i graficznie jest to przyjemna minimalistyczna kolekcja zestawów z elementem push-your-luck w świetnej cenie. Design gier Helvetiq naprawdę mi odpowiada. Dzięki tukanom można nawet zaplanować, co zrobić i odwrócić ostateczny wynik pod koniec gry. Dla mnie świetna gra do grania z dziećmi lub osobami niegrającymi.

Oceny gracza: Można zaszkodzić, ale nie sądzę, by była to gra jednoznacznie szkodliwa. Rozgrywka bardzo przyjemna, szybka i zmienna. Można grać we dwójkę, ale potem jest gorzej. Najlepiej w trzy lub więcej osób.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Zajebisty materiał :) na razie krawędź tylko solo, ale jest super. Fajna układanka ze świetnym tematem, która nie zajmuje dużo czasu. Jedynym minusem byłyby elementy, są naprawdę malutkie, ale za tę cenę to naprawdę fajna gra w sam raz na kieszeń

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: szybka, łatwa, zabawna, tematyczna - a nawet strategiczna. owszem, jest losowość, która może nawet zadecydować o wyniku, ale nie szkodzi :)

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: ukryty klejnot

Oceny gracza:

Oceny gracza: