Oceny gracza:

Oceny gracza: Quake 3 Arena na stole i euro w tym samym czasie. Fajne. Zabawna, szybka akcja z prostymi zasadami i ładną oprawą wizualną. Plus za zabawne zasady. Wiele różnych broni, prosty i funkcjonalny system celowania. Nadaje się do grania zarówno z graczami, jak i początkującymi.

Oceny gracza: Najlepsza mała, duża gra, w jaką grałem. Świetne połączenie umieszczania robotników i zarządzania zasobami. Wiele opcji strategicznych i trudne podejmowanie decyzji. To czyste euro w kieszeni. Za te pieniądze nie ma o czym pisać.

Oceny gracza: Najlepsza gra do kawy w biurze. Mała, szybka, sprytna, proste zasady i naprawdę kończy się w 20 minut. Jeden z najlepszych deucesów!

Oceny gracza: Stosunkowo prosta, szybka i pięknie wyglądająca gra cywilizacyjna "3.5X", w którą z przyjemnością zagram w każdej chwili. Od czasu do czasu porównuje się ją do Scythe i w takim zestawieniu Brazylia pewnie by ze mną wygrała. Piękna gra.

Oceny gracza:

Oceny gracza: To była miłość od pierwszego wejrzenia! Proste jak bułka z masłem wyjaśnienie zasad (rozkładam kartę i oceniam efekt) i niesamowicie głęboka rozgrywka. Definicja "łatwo się nauczyć, trudno opanować". Piękne, nieco retro (w końcu gra ma już trochę lat) komponenty. Być może karty mogłyby być zaprojektowane bardziej ikonograficznie.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Z brzydkiego kaczątka, które było oczerniane głównie przez grafikę planszy, kiedy zostało ogłoszone, otrzymaliśmy jedną z najlepszych gier typu worker placement w historii i jedną z moich ulubionych gier. To klasyczny worker placement skrzyżowany z deck buildingiem. Wszystko tutaj działa tak jak powinno, a rozszerzenie rozwiązuje to, co jest nie tak (stąd 4,5 gwiazdki). Dodatkowo system zawiera pewnego rodzaju klasy/walki, które dodają dynamiki i napięcia do rundy gry. Prawie idealna sprawa.

Oceny gracza: Pudełko pełne wspaniałych figurek i spełnienie marzeń fanów PC. Jest to mniej więcej jeden z reskinów Descenta 2 edycji, ale jak dla mnie sprawdza się jakoś lepiej niż wspomniany szablon. Inicjatywa obsługiwana jest zgrabnie za pomocą kart, pojedynki i wykorzystywane w nich kości również są całkiem nieźle wykonane. Przede wszystkim już tutaj gra jako "evil lord" jest dużo przyjemniejsza i powiedziałbym, że nawet bardziej sprawiedliwa.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Jeden z najlepszych duetów w historii, jeśli jesteś fanem taktycznej akcji, takiej jak komandosi, taktyka Fallouta itp. Ilość sposobów interakcji z mapą i przedmiotami zapiera dech w piersiach. Progresywna nauka poprzez scenariusze jest również całkiem fajna. Jeśli tak jak ja nie lubisz rzutów kośćmi, czasami może to być irytujące, ale to tylko część akcji i często prowadzi do niezapomnianych sytuacji :D

Oceny gracza: Moja absolutnie ulubiona gra i pierwsza gra, którą chciałem wesprzeć na KS, i zrobiłem to z pełną mocą. Gra ulepsza i tak już świetne Legends of the Land of Euthie. W grze jest niesamowita ilość opcji i jest to taka piaskownica RPG. Zasady są zaskakująco proste i nie ma problemu z błyskawicznym wprowadzeniem nowicjuszy. Świetna do grania w trybie solo, w rzeczywistości działa z dowolną liczbą graczy - rywalizacyjnie i kooperacyjnie. Wymaga nieco większego stołu. Najlepiej zaprojektowana walka PvsP jaką widziałem. Z niecierpliwością czekam na rozszerzenie.

Oceny gracza: Bardzo dobre przełożenie Fallouta i jego świata na planszę (szczególnie z rozszerzeniami). Gra nie jest zbyt skomplikowana, dzięki czemu nadaje się do przyciągnięcia koneserów gier planszowych. Walka odbywa się za pomocą kości, ale jest całkiem wykonalna, jeśli masz odpowiedni sprzęt i umiejętności. Zadania i ogólna atmosfera gry mają lekkie i humorystyczne podejście do świata post-apo, jakie można zobaczyć na PC. Jedna z tych wyluzowanych gier, w które zawsze lubię grać. (nawet solo)

Oceny gracza: Nie rozumiem, jak jedno z najlepszych rozszerzeń, jakie widziałem do gry planszowej, zmieściło się w tak małym pudełku, ale jest. Absolutna konieczność dla każdego, komu podobała się podstawka, a zwłaszcza dla tych, którym się nie podobała. Idealny jako patch!

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Będąc głównie miłośnikiem gier euro, zagram w to w dowolnym momencie jako wypełniacz przy piwie lub z dziećmi. Trochę moja winna przyjemność gracza. Jeśli ktoś chce porady na prezent świąteczny dla dzieci, zawsze wspominam o Karaku. Proste, przejrzyste, szybkie...

Oceny gracza: Piękne ekonomiczne euro zarówno pod względem komponentów, jak i rozgrywki. Gra nie jest aż tak skomplikowana na jaką wygląda i nawet mniej doświadczeni gracze nie mieli problemu z rozgrywką. Rodzaj gry "łatwy do nauczenia, trudny do opanowania". Wejście w grę, aby grać w nią naprawdę dobrze, zajmuje tylko kilka gier. Jedna z najlepszych gier w jakie grałem od lat!

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Strategia fantasy 4X w kieszeni. Pomyślmy o tym: wydobywanie, wybieranie akcji, potajemne wprowadzanie zasobów do konfliktu... trochę jak Scythe w małym pudełku. Za kilka groszy to świetna okazja. Prawdopodobnie nie dorównuje galaktykom i przygodom, ale to wciąż świetna mała gra. Podoba mi się też oldschoolowa grafika.

Oceny gracza: Jeśli nie rozumiałem, jak udało im się wcisnąć tak dużą grę do małego pudełka, to tutaj nie rozumiem tego w ogóle. Absolutnie niesamowity, pełnoprawny dwuaktowy dungeon crawl ze sprytnym wykorzystaniem kości i mnóstwem taktycznych decyzji. Pod względem zasad jest nieco trudniej (trzeba pobrać dodatek z sieci), ale rozgrywka jest bardzo przyjemna. Mnogość bohaterów, bossów, przedmiotów, czarów i modułowa mapa zapewniają dużą regrywalność. Dla mnie obecnie najlepsza gra z serii. Rozmiar regrywalność stosunkowo mała losowość w testach umiejętności (dobra praca kości) zmienność przetwarzanie - tutaj potrzebny jest przynajmniej średniej wielkości stół - bardziej wymagające zasady (dużo symboli i tropienie niejasności)

Oceny gracza: Dla mnie najlepsza gra z serii. Poza malutkimi podzespołami (ale to w końcu część tego, prawda?), nie mam na co narzekać, biorąc pod uwagę rozmiar i cenę. Naprawdę mała WIELKA gra. Tutaj w dzień kombinujesz co zrobić, a w nocy szarżujesz na gobliny i czołgasz się przez grobowce z mechanizmem push-your-luck. To najlepsza część gry. To bardzo dobra gra, która nie pochłania całego kalibru.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Osadnicy w ruchu. Myślę, że to najlepiej opisuje tę małą kartę i często noszę ją przy sobie. To świetny sposób na wykorzystanie karty na kilka sposobów: zasoby, budynki, produkty, pieniądze i punkty... Satysfakcjonujące uczucie, gdy rozpoczyna się łańcuch produkcyjny.

Oceny gracza: To wciąż moja ulubiona gra karciana i zawsze chętnie w nią gram (zwłaszcza we dwoje). To stosunkowo szybka, relaksująca gra z poczuciem tworzenia, budowania,.... Pod koniec gry uwielbiam uczucie całego silnika generującego i przeładowującego akcje, zasoby, punkty... Po prostu odlot! Wspomnienia z dzieciństwa z wersją PC tylko to potęgują.

Oceny gracza: Piękny przykład tego, jak powinno wyglądać klimatyczne euro. Czysty postapo worker placement, którego nie wypuszczę ze swojej kolekcji.

Oceny gracza: Kilka kart, trochę drewna i jest to najlepsza karta, jaką kiedykolwiek widziałem. To jest dobre! Proste zasady, przyjemna praca z zasobami i kartami, piękne steampunkowo-fantastyczne grafiki. Jedna z niewielu gier z dobrym insertem podstawowym.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Jak ktoś na to wpadł, nie mam pojęcia, ale działa. Jedna z najlepszych gier w jakie grałem i automatycznie biorę do niej wszystko co wyjdzie. Graficznie piękna, mechanicznie działająca gra, która tworzy niesamowite momenty podczas gry. Ponieważ każdy gra w zasadzie w inną grę, doceniam informacje na planszach graczy, które prowadzą szczególnie początkujących przez ich turę. Na szczególną uwagę zasługują piękne drewniane elementy, które są miłym odświeżeniem w zalewie plastiku.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Simcity w kieszeni i jedna z najlepszych gier kieszonkowych w historii. Grafika mogłaby być bardziej zabawna za moje pieniądze, wygląda trochę gorzej niż te dziecięce dywany z przejściami i domami. Ale jako gra jest to niesamowity spalacz fal mózgowych z prymitywnymi zasadami: dobierz kartę, podaj kartę, poliż kartę.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Deckbuilding, który po długim czasie naprawdę mi się podoba. Karty są przejrzyste, grafika jest super "oldschoolowa", a sama gra jest prosta pod względem zasad, oferując jednocześnie wiele strategii. Nie chodzi tylko o wyrzucanie kart z ręki i kupowanie/atakowanie, i to mi się podoba.

Oceny gracza: W oryginalnego Marsa grałem niestety tylko raz, ale czas rozgrywki był stosunkowo długi i najbardziej podobała mi się praca z kartami. Dokładnie to samo dostałem tutaj: krótszy czas gry i piękne karty (tak, grafika oryginalnego Marsa nie jest najlepsza). Mechanizm wyboru akcji, znany chociażby ze Space Conquerors, jest w porządku, a rozgrywka ma rozmach. Doceniam też świetne dwuwarstwowe plansze.

Oceny gracza: Niesamowicie mroczny romans, który wyciągam zawsze w dwóch przypadkach: 1) gdy chcę pokazać jakiemuś niegraczowi co współczesne gry potrafią wyczarować na stole, 2) w okresie adwentu jako obrona przed świąteczną atmosferą :D To, przy minimalnych zasadach, potrafi pisać niesamowite historie. Nawet nie wiem, czy kiedykolwiek wygrałem, ale nie ma to tutaj większego znaczenia.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Całkiem niezłe przeniesienie gry PC na stół. Gra ma proste zasady, jest szybka i całkiem przyjemna. Oprawa wizualna jest przejrzysta, struktura koła szybko wchodzi w krew, a walka potrafi być zaskakująco taktyczna.

Oceny gracza: