Oceny gracza: Wrażenia z gry są dobre, tylko ma sporo niejasności w zasadach (które w ogóle nie są jasno napisane = szukanie w nich czegoś to piekło) i sporo setupu, zwłaszcza w późniejszych rundach gry. Nie jest to zbytnio napędzane fabułą (chociaż w każdej rundzie rosnące fale wrogów mają coś na celu, to ma tendencję do wyglądania bardzo beznadziejnie), a do tego jest sporo błędnego obliczania siły jednostek. Co najgorsze, nie ma aż tak wielu opcji z drzewkiem technologicznym, w zasadzie trzeba odkrywać wszystko tura po turze. Nie pomaga też replayability, że niektóre rzeczy trzeba budować, bo bez nich gra traci na wartości w wyższych rundach. Ale zdecydowanie nie żałuję zakupu, dwie przegrane i jedna wygrana kampania (w sumie około 20 godzin) były tego warte, nawet jeśli potem nie miałem ochoty w to grać. I tym samym w czterech graczy uważam ją za dość trudną niż solo. Byłyby to solidne 4 gwiazdki, ale odtrącam pół gwiazdki za przekopywanie się przez fora z zasadami, żeby sprawdzić, czy znowu coś źle zagraliśmy (a tak naprawdę nie były to żadne szczegóły), te zasady są naprawdę złe. :/

Oceny gracza: Nie uznałem jej za wystarczająco trudną, wolę gry kooperacyjne, w których jeśli wygrywamy to jest blisko, ta ma tendencję do dużych wahań w zależności od tego jak przyjdą karty. Do tego stwierdziłem, że jest trochę przepłacona, dużo różnych akcji, ale sporo z nich meh, dużo turlania kostkami, za mało kłótni, słaba atmosfera. Nie to, że gra mi się w ogóle nie podobała, ale w porównaniu do innych co-opów musieli wyjść z domu Defenders.

Oceny gracza: Zupełnie nie pasuje mi kampania "jeden przeciw wszystkim", zwłaszcza jeśli ten ciągle przegrywa, to może być dość frustrujące. Do tego nie podobały mi się niektóre rzeczy, na które rzucało się kostkami, były zbyt losowe momentami. W przeciwnym razie było w porządku, ale mieliśmy inne świetne gry kampanijne, z którymi ta wyszła w porównaniu.

Tej gry gracz jeszcze nieocenił...

Oceny gracza: W full playerze może to być dość uciążliwe dla bohaterów, gdyż gracz grający jako zło ma do czynienia z całkiem sporą ilością potworów i musi je wszystkie jakoś sensownie przemieszczać. Do tego mało decyzji dla partii czterech/pięciu bohaterów. Ale wierzę, że w dwójce byłoby dobrze, choć wątpliwe jest, jak szybko by to zagrało. Mapę można było zaprojektować nieco lepiej, bo niektóre części nie są zbyt warte pójścia do nich.

Oceny gracza: Nie jest zła, ale np. Agricola jest dla mnie dużo przyjemniejsza i bardziej strategiczna. Szczególnie przeszkadza mi duża nierównowaga kwadratów na mapie. Prawie zawsze bardziej opłaca się iść zbierać tanie zasoby, ponieważ są one łatwiejsze do zdobycia, a karty płacą określoną liczbę zasobów niezależnie od tego, jak rzadki jest dany zasób (nie ma znaczenia, czy daję dwa drewna czy dwa złota). Do tego są pola, które w zasadzie zawsze się opłacają i mogą być używane tylko przez jednego gracza, więc są jednymi z pierwszych do obsadzenia, czyli narzędzia, zboże i rozmnażanie. Zasadniczo główną częścią strategii jest zbieranie kart tego samego typu (jak mnożniki narzędzi i uaktualnienie jak największej liczby narzędzi). Nie wiem... wydaje mi się, że każda gra rozwija się mniej więcej podobnie (najpierw walka o narzędzia, zboże i rozmnażanie, sporadycznie trochę tych kart, później głównie drewno, a pod koniec kopanie budynków i kart ile się da) i strategie są bardzo podobne.

Oceny gracza: Historia jest fajna, ale gra jest zbyt powtarzalna i prosta. W zasadzie prawie wszyscy wrogowie, których mysz spotyka w pierwszym lub drugim rozdziale, przedmioty są również wszystkie dostępne (z wyjątkiem jednego lub dwóch) od samego początku. A potem to już tylko kwestia wejścia do pokoju, wybicia go i tak dalej i tak dalej aż do końca. Jestem w stanie wyobrazić sobie, że dla dzieci może być fajna, tematyka i obsługa jest urocza, po prostu mechanika jest już trochę za prosta dla dorosłego.

Tej gry gracz jeszcze nieocenił...

Oceny gracza: Uważam, że jest dość niezbalansowana, albo dużo wygrywamy, albo dużo przegrywamy (w zależności od scenariusza i szczęścia). Jeszcze chcę dać jej szansę (mam pod sobą jakieś 7 gier), ale zaczyna mnie to wkurzać. Edit: W końcu udało mi się zbalansować jeden scenariusz w sam raz, 3 sprzęty startowe i pies, a rodzina Robinsonów dała radę. Ale i tak gra wyszła z domu, niektóre mechaniki idą pod prąd i nie jest tak bardzo story driven (chodzi mi o umieszczanie kołków na wydarzeniach, karty wydarzeń są w porządku). I co najważniejsze, mam mnóstwo gier, w które wolałbym zagrać.

Oceny gracza: Grał w Essen.

Oceny gracza: Gra o prostych zasadach, która nie jest łatwa do wygrania na trudniejszym poziomie. Zła jest taka, że oferuje mniej więcej prostą drogę do wygranej... gdy gracz nauczy się pilnować, które karty zostały już zalane i będzie uważał, by nie pozwolić zatopić krytycznych części wyspy, nie ma już nad czym myśleć.