Oceny gracza: Świetna, tematyczna, szybka, a jednocześnie dość skomplikowana, wieloraka droga do zwycięstwa.Czasem jednak przypadek tnie cię motorem i za każdym razem, gdy odwracasz kartę przeciwnikowi, podczas gry jest tam coś wspaniałego... O dziwo, można wygrać nawet w takiej sytuacji, na przykład poprzez łańcuchowanie symboli na niebieskich kartach.

Oceny gracza: równoważy grę dając więcej opcji do wygrania- cena/wydajność (obecnie 600Kč podstawy, 500 rozszerzenia)- komplikuje grę i czyni ją nieco bardziej zagmatwanąMuszę powiedzieć, że o ile oryginał podobał mi się nawet z jego drobnymi wadami, to moje ogólne odczucia nie poprawiły się aż tak bardzo (ale gra kosztowała mnie 2x tyle:)Wniosek: rozszerzenie jest dobre, ale nie mogę go polecić z perspektywy ceny/wydajności.

Oceny gracza: Dla mnie ta gra jest absolutnym numerem jeden od pierwszego razu, kiedy w nią zagrałem i to się nie zmieniło do dziś. Owszem, jest trochę o losowości - niektóre profesje i sprzęt są lepsze od innych, owszem ma jedną z najlepszych strategii polegającą na pójściu na drewno od początku. Ale uczucia związane z nieutrzymywaniem rodziny i ciężka atmosfera nie załatwiania właściwie niczego jest po prostu niesamowita, a tego nie ma żadna inna gra, w którą do tej pory grałem:))

Oceny gracza: Zachowuje niektóre zasady oryginalnej Agricoli, jest bardziej zwinna, ale kosztem złożoności. W miarę upływu czasu robi się trochę powtarzalna, a rozszerzenia też niewiele pomagają.Punkt w dół za cenę, którą Uwe totalnie przegiął, tak mnie zmusił do zrobienia z komponentów świetnej Agricoli.

Oceny gracza: Naprawia drobne niedoskonałości w podstawce, doprowadza grę do perfekcji. Prawdopodobnie najlepsze rozszerzenie dla gry w ogóle i utwierdził tę grę na szczycie mojej listy ulubionych.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Normalnie dałbym jej 7/10, ale nie mogę jej dać za fatalną jakość produkcji, gdzie - co powinienem zaznaczyć dość bezsensownie - grzbiety elementów i niektóre budynki różnią się od siebie o pół odcienia, w dodatku przy ogólnie dość brzydkiej grafice.Ponadto większą rolę odgrywa tu losowość - zarówno w docieraniu elementów do gry, jak i ich umieszczaniu w rozgwiazdach, a zwłaszcza na kartach fontann, a tego bardzo nie lubię :)

Oceny gracza: Szybka do rozstawienia, szybka do gry, a jednocześnie zmienna, złożona i z dużą regrywalnością dzięki losowaniu elementów. Oczywiście niektórym może przeszkadzać ten element losowy, ale dzięki niemu każda gra jest inna, czego nie można powiedzieć o Agricoli - Wszystkie stworzenia duże i małe. Top w grach dla dwóch.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Trzeba się trochę przyzwyczaić do zarządzania - kartami, kostkami na planszy, swoimi kostkami, kostkami akcji, trochę nam zajęło, żeby trafić na grę, w której czegoś nie pomieszaliśmy/zapomnieliśmy/zapisaliśmy, a powiedziałbym, że kategorię początkujących mamy już dawno za sobą... Wizualnie też nie jest rewelacyjnie, ale nowe wydanie to naprawia.

Oceny gracza: Nie ma tylu grywalnych kart, nawet jeśli losujemy, to i tak część kart pozostaje niekupiona... Bardzo szybko zrobiło się nawet z Intrygami.

Oceny gracza: Z nowych jest to dla mnie najlepsze rozszerzenie, subiektywnie podoba mi się bardziej niż Guilds, Empires (tu blisko) i Dark Ages. Świetna jest mechanika "wydawania" kart na lepsze (Peasant, Page), która daje ogromną zmienność i elastyczność, ciekawa jest też mechanika przerzucania żetonów Journey, gdzie karta daje bonus co drugie zagranie (Giant, Ranger).Kolejną mechaniką jest możliwość zagrywania kart, odrzucania ich, a następnie "przywoływania" do gry, gdy są przydatne (Duplicate, Wine Trader, Royal Carriage, Rat Catcher itp).

Oceny gracza: Nie ma tylu grywalnych kart, nawet jeśli losujemy, to i tak część kart pozostaje niekupiona.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Jak na razie najlepsza w jaką grałem w 2019 roku... zdecydowanie numer jeden wśród gier tegorocznego 4 Cup. Ciekawy mechanizm pracy z czasem między rundami, czysty design, fajna, relaksująca gra.

Oceny gracza: Nie była to dla mnie miłość od pierwszego wejrzenia, wręcz przeciwnie pierwsze dwie gry były dość żenujące, jednak im więcej razy gram w "krowy", tym bardziej jestem podekscytowany możliwościami, jakie oferuje ta gra. Trzy całkiem różne strategie, co więcej dowolnie kombinowane, różne setupy w postaci układu neutralnych budynków na mapie i boków budynków, po prostu odlot, który moim zdaniem zapewni mi rozrywkę nawet za 10 lat, podobnie jak inne gry z mojej top listy.Plusem jest też stosunkowo łatwe utrzymanie, tzn. nie przenosisz co rundę stosów materiałów na/z planu (Agricola itp.), ani nie wymieniasz ich gorączkowo między sobą (Marco Polo itp.).

Oceny gracza: Jest to szybko ustawiona, szybko wyjaśniona i szybko rozegrana pierwsza gra z naszej kolekcji, z którą każdy gość sobie poradzi (i każdemu się podoba)- gra jest stosunkowo łatwa, więc ma tendencję do bycia dość równą, każdy kończy o 1-3 ruchy, więc umieszczam ją raczej w kategorii filler/party game niż outright euro.

Oceny gracza: Zacznę od tego, że nie jestem fanem pierwszego Karaka, gram w niego z synem z przymusu, ale mogę się nim trochę nacieszyć, dostrajając się do trybu "totalnej losowości". Z pewnością nie można tego powiedzieć o Karak 2, którego nie dotknąłbym ponownie. Zasadniczo w Karak wmieszano workerplacement polegający na zbieraniu zasobów, ale nie ma to większego sensu, jeśli rezultatem nie jest wygrana, ale posiekanie armii końcowych bossów (fajny przedmiot, btw), aby ułatwić moim przeciwnikom wygraną :D W jedynce byłem całkiem skłonny zgodzić się na grę - zdobądź jak najlepszy ekwipunek i idź turlać kostkami w smoka, tutaj mam się starać o jakąś ekonomię i budowanie pseudo czegoś, żeby później nie turlać kostkami? Nie, dziękuję. Nieudana hybryda.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Agricola Chłopi > Caverna , ale blisko.Ja bym nazwał Cavernę "Chłopi Obfitości", bo wszystkiego jest pod dostatkiem - jedzenia, zwierząt, warzyw..przy karmieniu zero stresu i chodzi tylko o to czy zrobisz 60 czy 90 punktów. Uzupełnia też planszę w dużych ilościach i w niektórych rundach więcej czasu spędza się na rowerowaniu materiału na planszę -> do gracza -> z powrotem do pudełka niż na myśleniu. Mimo to, to nadal absolutna czołówka moich rankingów:)

Oceny gracza:

Oceny gracza: Chwytanie pieniędzy... rozszerzenie, które obecnie kosztuje więcej niż podstawka, a oferuje tylko 12 nowych elementów i bezużyteczną wieżę (lepiej gramy z elementami w pudełku niż z wieżą). Jeśli chcesz odświeżyć Kingdomino, kup Queendomino. Jeśli ją masz, to nie potrzebujesz już tego...

Oceny gracza: Nie jestem w stanie tego dokładnie określić, ale system gry mi nie odpowiadał i nie dostał więcej niż drugie zagranie.

Oceny gracza: Wersja skrócona nie sprawdza się zbyt dobrze, a wersja nieobszerna jest wyjątkowo długa i mocno liczona pod koniec. Kto przegapi początek, nie nadrobi zaległości i będzie przez to cierpiał bardzo, bardzo długo :D

Oceny gracza:

Oceny gracza: Przede wszystkim uważam, że gra jest strasznie skomplikowana, zapchana mechanikami, które nie mają dla mnie większego sensu, jest w niej po prostu za dużo... samo przestudiowanie zasad zajęło mi godziny (nawet z oglądaniem filmików), potem zanim wytłumaczyłem to -doświadczonym graczom- kolejną godzinę, a zanim zagraliśmy to już było jutro :D Przy niektórych grach nie miałbym nic przeciwko, tutaj miałem takie meh odczucia, że nie warto. Gra jest nieintuicyjna, mocno inflacyjna, a jej uciążliwa mechanika przypominała mi trochę Kubę w swoim przekombinowaniu.

Oceny gracza: Również z dużą dozą nostalgii, jedna z moich pierwszych gier planszowych, jest w niej duży wpływ przypadku - był on w tamtych czasach we wszystkich grach, ale tutaj był znacznie bardziej strategiczny niż w grach typu Wyścigi czy Zakłady. Wolisz kupić więcej towarów czy zainwestować w produkcję:) Gdy "dorosłam" posłużyła mi jako sztubak na moje pierwsze porno razy i do dziś mam ją w pełni sprawną w domu!!!:)

Oceny gracza: Doceniam ciekawą mechanikę przygotowania rundy poprzez przygotowanie kart w kolumnach, to miłe, więcej dróg do wygranej też jest miłe - ale to tylko na papierze, w realnym życiu alfa i omega handlują stacjami/akcjami.Jet na diamentach czy księgowość do wygranej nie pomoże, jeśli przegrasz na stacjach... Niektóre karty wydają mi się mocne (Move for 3 shares na przykład). W ostatniej turze można niesamowicie przetasować mapę przesuwając punkty ( 40 do siebie, - 40 do przeciwnika nie jest wyjątkiem), jest to szczególnie odczuwalne w grze dwuosobowej...Zawsze wolę GWT od Pfistera, nawet po 105....

Oceny gracza:

Oceny gracza: Nic wymyślnego, losowe wszędzie gdzie się spojrzy, ale przynajmniej jest tanie i nadaje się do układania.

Oceny gracza: Dla mnie, po około 10 rozgrywkach w 3 grupach osób (5 i 7), jest to nowy numer jeden "gry imprezowej", tzn. kiedy przerasta się 4-5 osób i chce się trochę pobawić grą, a nie tylko zatankować. We wszystkich grupach grało się fajniej niż w Codenames, a nawet gówno ala Activity/Alias.Plus gra jest o tyle świetna, że jeśli ktoś musi wyjść (położyć dziecko spać itp.) to można pominąć kilka rund i właściwie nic się nie dzieje... Polecam kupić z mini rozszerzeniem, podstawowy Artifact jest niegrywalny i faworyzuje Stwory.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Nie lubię wydawać... ta gra wymyka mi się z rąk i nie czuję, że cokolwiek osiągnąłem, zrobiłem, zaplanowałem, zbudowałem, tylko nie dałem się złapać.

Oceny gracza: Ładna grafika, doceniam klimat gry i poruszanie się po mapie. To co mi się nie podoba to nierówność postaci i pomieszczeń - niektóre są wręcz OP, podobnie jak jedna wyraźnie najmocniejsza strategia. Po zbalansowaniu homerule jest to grywalne, ale wciąż przeciętne.

Oceny gracza: Szybka, ale przyjemna gra, ekstra dla dwóch osób i tania, idealna:)

Oceny gracza: Gra chwyciła mnie przy pierwszym playthrough, po trzech muszę dać jej szansę, choćby dlatego, że podobają mi się buildy silnika, podoba mi się świat podmorski i doceniam oryginalną mechanikę. Temat Oryginalny mechanizm układania kart- Jakość wykonania i podzespołów (ale da się przeżyć:)- Dużo liczenia, ale tak jest ogólnie z eur.

Oceny gracza: Klasyk klasyków i pierwsza gra, którą zwykle wyciągam, gdy przychodzą goście. Minusem jest to, że tak naprawdę nie można grać na dwóch...

Oceny gracza:

Oceny gracza: Najlepsza gra kooperacyjna z niezrównaną tematyką i klimatem. Wolę euro, ale to jest miłość /może dlatego, że też jest trochę euro :D/.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Zupełnie do mnie nie trafiła...ocenianie 10 zepsutych ruchów tylko dlatego, że raz przerzuciło się żeton to podobno świetna zabawa, ale dla mnie raczej desperacka...i zdecydowanie cierpi na syndrom lidera. Nie mam potrzeby grać w to ponownie.

Oceny gracza: Spodziewałem się, że będzie jak Card Bluff, ale tak nie jest, jest gorzej. Teoretycznie powinno zadziałać, ale nie zadziałało.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Moim zdaniem rozszerzenie nie skraca gry w czasie. Owszem, gra jest krótsza o jakieś dwie generacje, ale to właśnie w pierwsze dwie gra się bardzo szybko. Jeśli włożysz na początek 50 kredytów więcej, to praktycznie będzie to samo, po prostu nie będzie tak dużej losowości. Tutaj jeśli ktoś dostanie solidne combo na początek, to ma dobry start, a rozpoczynanie gry w niekorzystnej sytuacji może sfrustrować drugiego człowieka.

Oceny gracza: Daję grze 5/5 za to, że można w nią grać nie posiadając jej, bo jeśli zna się zasadę, to fajniej jest brać karty od 1-10 i wymyślać pytania :)

Oceny gracza: Gra jest fajna, z przyjemnością wspierałem czeskich twórców, ale chodzi o przypadek i to dość prosty, rzadko zdarza się, że ktoś nie widzi najlepszego ruchu. Z game-changerami nieco ciekawiej.

Oceny gracza: Odkryłem tę grę całkiem przypadkowo, więc obyło się bez szumu i oczekiwania, podobnie jak w przypadku Caverny.Moje zaskoczenie i entuzjazm były tym większe, że gra szybko znalazła się w naszym "top games".Pierwsza rozgrywka nie urzekła mnie aż tak bardzo, grałem zgodnie z zaleceniem w zasadach z Rashidem (arbitralna wartość kostek) i byłem trochę pozbawiony zarządzania wartościami, przetasowań, rotacji, plus wciąż miałem wrażenie, że po prostu biorę stosy zasobów i wymieniam je na kolejne zasoby i punkty zwycięstwa, ale po kilku kolejnych partiach (zwłaszcza świetnej grze z von Rubrukiem) uświadomiłem sobie, jak głęboka i zmienna jest to gra.I co jest zasługą autorów, że przy takiej różnorodności kart akcji w miastach i unikalnych "OP" postaci, gdzie każda gra może być zupełnie inna, udało im się przyzwoicie zbalansować grę. Po prostu odlot!!!:)

Oceny gracza: Dlaczego nie uczynić świetnej gry jeszcze lepszą:) Wszystkie postacie są ciekawe i wzbogacają grę. Żetony nie wydają mi się jednak aż tak istotne, a Frater Nicolao wydaje się nawet najsłabszym z bohaterów, więc jeśli chcecie po prostu wydrukować postacie i grać nimi, to niewiele stracicie.

Oceny gracza:

Oceny gracza: To, że mnie nie chwyciło, to rzecz subiektywna, nie przepadam za area controly. Ale to, że pierwszy gracz ma ogromną przewagę, której nic nie rekompensuje, podczas gdy ostatni gracz może ją praktycznie zawinąć, to obiektywny zarzut.

Oceny gracza: Ścieżki Tukana oceniam gorzej niż króla tego gatunku w naszym kraju - Welcome to... ale też nieco gorzej niż The Cartographers. Wydaje mi się, że rozkład punktów w tej grze nie jest optymalny i bardzo często jeden kawałek, który nie dojedzie kosztuje nas może 20 punktów, a to już dużo. Poza tym podoba mi się temat i grafika, jestem pewien, że będzie pasować do nas, ale nie uważam jej za grę bardzo przyjazną graczom.

Oceny gracza: Daję jej 4,5 ale to tylko dlatego, że wiem, że z rozszerzeniem jest o wiele lepsza:)Jedyne co mógłbym ewentualnie skrytykować to fakt, że jest dość rachityczna pod koniec, ale tak to już jest z ciasnymi eurofilmami.

Oceny gracza: Nic tu nie ma do gadania, świetnie zrobione rozszerzenie do świetnej gry, powiedziałbym, że jedno z najlepszych rozszerzeń w historii. Must buy.

Oceny gracza: Pierwsza Odyseja to dla mnie jedna z najlepszych gier i zdecydowanie top1 jeśli chodzi o łączny czas gry. Graliśmy w nią kilkanaście razy. Druga Odyseja działa podobnie, ale scenariusze są trudniejsze i wydają mi się dużo bardziej zależne od ręki, niektóre scenariusze musimy rozdawać po 5 razy, żeby nawet mieć szansę je skończyć i wtedy zdajesz sobie sprawę, że tak naprawdę mało grasz.