Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Prosta, ale piękna gra.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Jedna z gier z projektu kot w worku. Przyznaję, że uważam Tetrisa za jedną z najnudniejszych gier, więc moje pierwsze odczucie po rozpakowaniu gry było bardzo zażenowane. No cóż, darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby. Razem z córką rozłożyliśmy grę, namówiliśmy żonę, by się przyłączyła i zaczęliśmy grać. Nadal twierdzę, że Tetris to nudna gra, ale Indian Summer nie jest nudne. Mieliśmy dużo zabawy z tą grą, łącząc elementy, planując, robiąc na przekór i pomagając. A ponieważ moja żona również potwierdziła, że będzie grać z nami w tę grę częściej, nie mogę dać jej nic poza pełną oceną. Nawiasem mówiąc, warunkiem gry od kota w worku było to, że musi ona przyciągnąć moją żonę, aby również z nami zagrała, co się udało. Tak więc: czapki z głów zarówno dla kota w worku, jak i dla tej gry. Polecam wszystkim do relaksującej rozgrywki.

Oceny gracza: W karaka gramy bardzo często. Lubię gry przygodowe i moja córka też lubi te postacie (szczególnie zbójnika). Gra ogólnie nie jest wymagająca, więc świetnie nadaje się do zabawy nawet z małymi dziećmi. Każdą turę doprawiamy krótkim opisem tego, co robi nasz bohater ("Zbójniczka zerknęła do ciemnego pomieszczenia, zastrzygła uszami i próbowała przeniknąć ciemność wzrokiem. Z mroku dochodził upiorny szelest, zbliżający się i wirujący kurz, który łaskotał ją w nos. Kichnęła i z jej ręki wypadł miecz, a z pleców topór. Panika zawładnęła łuską. Gdy opadł kurz, zobaczyła, kto spowodował ten straszny szelest. Miecz, który wypadł jej z ręki, odciął pazury potwora, a topór odbił się chaotycznie od ziemi, odcinając mu głowę. Kiedy skupiła oczy, zobaczyła strasznego potwora: szczura, który tak się przestraszył na dźwięk kichnięcia, że zdechł." - fragment większego cyklu opowiadań córki).

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Jedna z gier w ramach projektu Cat in the Sack. Po zagraniu w pierwszą grę zapanował ogólny entuzjazm. Gra jest szybka, piękna graficznie i nie ma nic do zarzucenia pod względem rozgrywki. Nam się podobało. Zbieranie surowców, tworzenie perfum i ich późniejsza sprzedaż są prowadzone bardzo dobrze, bez żadnych głuchych punktów. Bardzo przyjemna gra bez przemocy.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Kolejna gra w ramach projektu Cat in the Bag. Ta gra całkowicie podbiła serce mojej małej dziewczynki. Jest nią bardzo podekscytowana. Mogłaby w nią grać bez końca. Szybka, świeża, wspaniała graficznie, proste i przejrzyste zasady. Przy okazji moja córka uczy się dodawania i porównywania.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Po This War Of Mine jest to moja druga ulubiona gra. Wcale nie jest łatwa i trzeba przygotować się na wiele strat. Z drugiej strony ta gra zmusza do myślenia nie tylko przed każdą rundą, ale nawet przed każdym ruchem czy akcją. Karty wydarzeń mogą zniweczyć nawet najdoskonalszy plan i trzeba się odpowiednio zakręcić, by przetrwać dzień. Scenariusze gry są zróżnicowane, a taktyka zastosowana w jednym scenariuszu na pewno nie zadziała w innym, więc regrywalność w tej grze jest moim zdaniem ogromna.

Oceny gracza: Lubię wymyślać historie, a moja córka też "nie przestaje pyskować", więc wybór tej gry był oczywisty. Najczęściej gramy w nią podczas podróży samochodem, ale zabieramy ją też ze sobą na różne wycieczki, bo nie zajmuje dużo miejsca w plecaku. Kiedy moja córka jest zmęczona, siadamy na chwilę i opowiadamy historie. Idealna gra promuje myślenie, kreatywność, umiejętności opowiadania historii i, co nie mniej ważne, gramatykę.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Po prostu kocham tę grę. Jest okrutna, trudna, zmusza do podejmowania trudnych decyzji w każdej turze, rani na każdym kroku, a mimo to uwielbiam w nią grać i nadal będę to robić. Zwycięstwo jest słodkie, a radość z niego bezcenna. Dopóki moje postacie nie zginą, czas gry wynosi 2 godziny. W This War Of Mine gram w zasadzie sam i nigdy nie zagram z nikim innym. Próbowałem z dwoma innymi graczami i przyznaję, że wcale mi się to nie podobało, byłem zmęczony bezradnym obserwowaniem, jak gracz w turze, po 10 minutach przekonywania go o słuszności mojej sugestii, i tak podjął własną decyzję, z fatalnymi konsekwencjami (tak między nami, moja decyzja też miałaby fatalne konsekwencje, ale byłaby to moja decyzja). Ale jeśli chcesz doświadczyć mocnej historii z atmosferą, która wstrząśnie twoimi mózgowymi zwojami, to jest to gra dla ciebie.

Oceny gracza: Grą byłem oczarowany już podczas kampanii na Kickstarterze. Czekałem na nią rok i opłaciło się. To mieszanka różnych mechanik: deckbuilding, area control, worker placement i nie wiem co jeszcze, a wszystko to wymieszane i działa... znakomicie. Jest łatwa do gry, szybka, nie ma długich przestojów, punkty można zdobyć za każdą akcję (ruch). Design-wise, to jest wspaniałe. Plan gry, karty, żetony i inne komponenty są graficznie oszałamiające, radość z patrzenia. Rozgrywka jest zabawna i podoba mi się. Tryb solo również jest świetny. Po prostu nie mogę tej grze niczego zarzucić. Polecam ją z całą dziesiątką.

Oceny gracza: Doskonała gra na imprezy, wycieczki, letnie obozy. Świetna zabawa z dzieciakami, zwłaszcza jeśli ma się już kilka kart, widok powykręcanych rąk, nóg, ust, oczu (czasem czuję się jak obłąkany) przynosi mnóstwo zabawy, śmiechu i komicznych sytuacji.