Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: W rzeczywistości jedyną rzeczą, którą musisz zrobić w tej grze, jest zabójstwo swojej postaci (takie, w którym jest jakiś sprzęt z gwiazdką) i zbieranie sprzętu. Zdobądź jak największą liczbę kości z zabójstwa. Nadal musisz przesunąć pakiet doładowania i dodać karty zamiany kości oraz kartę dwóch kości za więcej do swojej kartoteki. Następnie wystarczy zamknąć oczy i rzucać. Graliśmy w naszą grę przez 3,5 godziny. 4 próby z najwyższą możliwą liczbą kości, nie udało się ani razu. W fazie 7 skończyły się karty, co oznaczało natychmiastową przegraną. Boom! Daję kilka gwiazdek za temat i namacalną porażkę, której doświadczyli prawdziwi bohaterowie podczas zamachów. Kooperacja jest tu przyjemna, ale nie rekompensuje ogromnego ładunku losowości. Jak na grę historyczną opartą na prawdziwych wydarzeniach, zupełnie brakuje mi tutaj szczegółowego opisu wydarzeń. Nie ma też co liczyć na drugą rozgrywkę, bo talię kart spiskowców przejrzeliśmy co najmniej dwa razy podczas pierwszej i nic nas już nie jest w stanie zaskoczyć. To, że nie wygraliśmy mi nie przeszkadza, bo wygrana/przegrana zależy tylko od kości. Za 1600k? :D

Oceny gracza: Po prostu topowy kuter

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Rewelacyjne euro z workplacementem i zarządzaniem zasobami. Przemyślenie każdego ruchu jest po prostu koniecznością. Interakcja jest w sam raz. Podoba mi się "wyścig po punkty". Oprawa wizualna gry jest przeciętna, ale nie przeszkadza i nie razi. Ikonki są ładne i czytelne. Niezależność językowa jest świetna.

Oceny gracza: Zdecydowanie najlepsza gra planszowa, w jaką do tej pory grałem. Nie mam słów... To jest po prostu świetna zabawa!

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Bardzo podobny do Unmatched, ale bardziej nudny.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Grając jako Dracula daję co najmniej 3,5. Bardzo mało decyzji w grze. W zasadzie nic nie można zrobić. Walki doświadczyłem raz w całej 3-godzinnej grze. Poza tym zbierałem karty, losowałem bilety i podróżowałem po Europie.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Gra tak zła, że nie mogłem powstrzymać się od śmiechu, za to gra zasługuje na 1/10. Odwracasz karty i jest jasne, co musisz zrobić. Nie rozumiem dlaczego Voldemort z 5 filmu zionie na nas ogniem w pierwszym roku. Gdyby tylko brzydkie zdjęcia w niskiej rozdzielczości były w porządku... Nieaktualna, okropna gra, która sprzedaje się tylko dlatego, że mówi o Harrym Potterze. Osoby odpowiedzialne za tę grę, wstydźcie się!

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Możliwość gry 2v2 absolutnie mnie rozwaliła. Można bardzo dużo strategizować. Ładne wizualizacje, które pasują do tematyki.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Ładne składanie elementów. Proste zasady. Brak interakcji.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Gra familijna z ciekawym mechanizmem nakładania kart z okrągłymi wycięciami. Dałbym więcej, ale oprawa wizualna gry nie jest tutaj zbyt dobra. Odrobina dowcipu w ilustracjach pomogłaby grze.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Dobra gra. Można w nią grać z każdym. Jak się dobrze zastanowić, to można zaplanować swoje ruchy nawet 3-4 rundy wcześniej (chyba, że ktoś zabierze kartę, na którą się liczy).

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Po tygodniu spędzonym na wodzie z przyjaciółmi muszę zmienić pierwotną ocenę z 4/5 na 5/5. Graliśmy pierwszy dzień, a potem już nic więcej. Każdą wolną chwilę wypełniał Scout. A jeśli zna się czerwonego karła, to hasło uwalniające scouta nabiera zupełnie nowego wymiaru. Duża regrywalność, zabawa dla 3, 4, 5 graczy. Myślę, że najbardziej podobała mi się gra w 3 osoby, gdzie trzeba dokładnie przemyśleć, co wnosi się do stołu. :-) Zawsze graliśmy w siódemkę (20-letnia tradycja), a scout zdołał ją całkowicie zastąpić.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Jasne 5/5. Wszystko w tej grze mi pasuje. Grało się głównie solo. Zawartość jest totalnie napakowana.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: 2,5 Gwiazdki tylko za to, jak temat pasuje do kart i ich efektów. Reszta to w zasadzie nic nie wnosząca do gry. Ogromna ilość losowości, niszczysz 3 bazy, a talię obracasz tylko 5 razy. Nie znajdziesz w tej grze strategii i planowania. Dziwne mechaniki dla obu frakcji. Obie ranią tak samo, ale rebeliancka wydaje mi się silniejsza. Można nawet celowo zhakować dostawę kart dla Imperium. Czyli wielkie zło.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Świetna gra o prostych zasadach. Praktycznie bez konfliktów. Zabawa nawet w turach przeciwników dzięki możliwości podążania. Pomimo tego, że grą sterują kostki, to dzięki możliwości przetasowania zawsze przegrywa się z akceptowalnym ruchem. Istnieje tryb solo, ale niestety lekko się zawiodłem. Automat jest tutaj zupełnie nieprzewidywalny.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Ta gra jest po prostu świetna. Welcome to your dream home też jest dobre, ale tutaj zrobili to do perfekcji. 8 różnych plansz zapewnia mnóstwo zabawy, zarówno w trybie solo, jak i multiplayer. Jedyne do czego bym się przyczepił to kampania. Nie wiem, uważam, że jest trochę nieciekawa, fajnie, że poprawiają zasady i nowe zasady i karty wchodzą do gry, ale historia mnie nie chwyciła i nie pociągnęła mnie dalej.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Obracanie płyt terenu jest po prostu świetne! Działa bardzo dobrze. Zwykle jest wiele opcji i zastanawianie się nad optymalnym rozegraniem akcji może być uciążliwe. Bardzo podoba mi się duża interakcja między graczami, proste zasady i zakończenie gry zależne od komponentów usuniętych z planu gry. Zalecam ograniczenie żetonów wściekłości do jednego użycia na turę. Ogólnie gra wygląda ładnie, ale wydaje się nieco zagracona, choćby ze względu na kolory wybrane dla elementów, co jest wielką szkodą.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Zagrałem w nią za pierwszym zamachem z rozszerzeniem Expedition Commanders i muszę powiedzieć, że jestem bardzo zaskoczony. Mnóstwo sposobów na rozegranie swojej tury, wszystko jest powiązane ze wszystkim i znalezienie idealnej kombinacji zajmuje sporo czasu. Złożoność mnie nie zaskoczyła i gra płynęła w fajnym tempie (grana w 3 graczy). Podobała mi się tematyka, ilustracje i ogólna oprawa wizualna bardzo ładnie wykonana i przede wszystkim czytelna. Różne zdolności postaci wydawały mi się dobrze wyważone. Ogólnie rzecz biorąc, jestem lekko rozczarowany, że deckbuilding cierpi tutaj nieco kosztem pracy i szczególnie zarządzania zasobami. Gra mi się podobała i z niecierpliwością będę czekał na kolejne partie.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: