Oceny gracza:

Oceny gracza: EH stopniowo staje się jedną z moich ulubionych gier. Poziom trudności jest dobrze zbalansowany, więc nie jest łatwo wygrać, ale jest to możliwe. Niezbędne jest różne skupienie i współpraca śledczych. Regrywalność jest świetna, nawet z tymi samymi starożytnymi gra za każdym razem napisze ci inną historię. Mogę tylko polecić.

Oceny gracza: To rozszerzenie gry podstawowej jest mniej lub bardziej konieczne, aby nadać grze podstawowej wystarczającą różnorodność, aby się nie wyczerpała. Gra staje się nieco trudniejsza wraz z rozszerzeniem, ale to wcale nie jest złe. Dla mnie to pozycja obowiązkowa dla każdego, kto chce cieszyć się grą.

Oceny gracza: Euthua absolutnie spełniła moje oczekiwania. Grę otrzymałem z KS. Jestem całkowicie zadowolony z dłuższej długości gry. Dłuższy czas gry pozwala cieszyć się grą i rozwijać postać. Decyzje w grze wyglądają na bardzo proste, ale jeśli nie opierają się na sobie nawzajem, można przegapić 1-2 tury, a potem trudno to nadrobić. Nie ma jednej strategii, gracz musi dostosowywać się do sytuacji na mapie czy nawet oferty u kupców. System walki jest unikalny i bardzo dobrze wykonany. Jak dla mnie mogę ją absolutnie polecić.

Oceny gracza: Moja pierwsza gra COIN. Uruchomienie jej było dla mnie wyzwaniem. Co więcej, gra osadzona jest w atrakcyjnych dla mnie czasach, które znam głównie z komiksów o Asteriksie. Sytuacja na mapie potrafi zmienić się diametralnie w ciągu kilku rund dla każdej z frakcji. To, za co skrytykowałbym grę, to różna frajda z grania każdą z frakcji. A także konieczność gry w pełnym składzie graczy. Granie samemu wszystkimi frakcjami i nie podążanie za żadną jest dość wymagające.

Oceny gracza: Zasady gry wyglądają na skomplikowane i zagmatwane, ale na szczęście po pierwszej rozgrywce wchodzą w krew i nie są trudne do zapamiętania. Znacznie trudniejsze jest znalezienie mechanizmu, który prowadzi do wygranej. Na początku nie ma się pojęcia, które decyzje były złe i doprowadziły do porażki. To, co nie podoba mi się w tej grze, to przygnębiające uczucie, nawet gdy się wygrywa. Zwycięstwo nie przyniosło mi oczekiwanej satysfakcji, raczej czułem, że choć spełniłem wymagane warunki, to nie zbudowałem działającego mechanizmu.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Arkham Horror to z pewnością świetna gra, której brakuje jednak czegoś, by otrzymać ocenę bezwzględną. Faza mitów powinna być bardziej urozmaicona, przynosząc w kółko te same przeszkody. W grach dla 4+ graczy Anomalia pojawia się praktycznie co drugą rundę, a jeśli masz pecha, to nawet dwa razy w jednej rundzie. Trudność wyzwań nie jest zrównoważona przez liczbę graczy. Po kilku rozgrywkach stwierdziliśmy, że rozgrywka/zabawa jest najlepiej zbalansowana w 3 graczy.

Oceny gracza: Doskonała gra dla dzieci w wieku od 5 do 8 lat. Proste zasady, rozsądna długość gry i ładnie narysowane postacie zapewnią dzieciom rozrywkę. Na szczęście po zdobyciu pierwszego sprzętu wpływ przypadku maleje, podobnie jak rozczarowanie porażką. Odpowiednia dla dzieci jako pierwsza gra planszowa.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Świetna gra rodzinna dla dzieci w wieku 6 lat. Jasne, wyraźne symbole, które zrozumie nawet małe dziecko. Dobra gra pośrednia do bardziej wymagających gier. Konstrukcja kostek jest bardzo zabawna, ocena rzutu nawet 10 kostkami to kwestia chwili. Dzięki reklamie grę można szybko przygotować w ciągu 5 minut. Zwierzęta z rozszerzenia są bardzo popularne wśród dzieci. Gra zawiera już decyzje dotyczące gry, zawsze jest więcej opcji niż można zarządzać w grze.

Oceny gracza: Oczekiwania wobec gry, zwłaszcza wizualne, były wysokie. Być może z tego powodu byłem nieco rozczarowany, gdy otworzyłem ogromne pudełko. Większość pudełka stanowiły figurki minionów. Generalnie nie jestem zdania, że im więcej figurek tym lepsza gra. Podobały mi się inne komponenty, układ w pudełku był sprytnie zaprojektowany. Nie mogłem się doczekać programowania, ale po zrozumieniu, jak to działa, sprowadza się to do 3 rzeczy. Wytrzymanie do momentu, aż na kartach graczy znajdzie się wystarczająca liczba poleceń przy minimalnych stratach, a następnie naprzemienne strzelanie i poruszanie się. Wniosek - myślę, że wielu graczom spodoba się ta gra, ale niestety nie jestem jednym z nich.

Oceny gracza: Poleciłbym tę grę do rodzinnego grania z dziećmi poniżej 10 roku życia jako wprowadzenie do grania w bardziej złożone gry. Zasady są proste, a grafika bardzo ładna. Możesz swobodnie podejmować decyzje w grze, ale jeśli wielokrotnie zignorujesz idealny wybór, przegrasz. Na szczęście nawet dzieci szybko rozumieją, które wybory są najważniejsze. Dla mnie kolejnym plusem jest to, że gra nie jest konfliktowa, wszyscy sobie pomagają i mają wspólny cel. Nie polecałbym tej gry bardziej doświadczonym graczom szukającym bardziej złożonych gier.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Gra oferuje więcej opcji, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Ta niepozorna gra okazała się naprawdę udana. Proste zasady, minimalny czas na przygotowanie i posprzątanie gry. Rozsądny element losowy, na który można częściowo wpływać. Dużo decyzji w grze, im więcej masz zapisanych rozgrywek, tym lepiej możesz przewidzieć konsekwencje swoich decyzji. Efekty kart można również łączyć w łańcuchy. Trudność jest zrównoważona, na początku gra daje ci trudności, później próbujesz pobić swój najlepszy wynik.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: TG to gra z doskonałą fabułą, w której wybory dokonywane podczas eksploracji lokacji w dzienniku ekspedycji rozgałęziają historię zgodnie z wyborami gracza. Gra wykorzystuje interesujący specyficzny projekt walki i spotkań dyplomatycznych. Polecam.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Byłem podekscytowany pierwszymi dwoma scenariuszami, ale mój entuzjazm szybko opadł, aż musiałem zmusić się do dalszej gry. Aplikacja przyspiesza przygotowanie gry, ale mapa służy jedynie jako podkładka do układania żetonów. Używanie kart do zdobywania osiągnięć zamiast kości wygląda interesująco, ale kiedy musisz odnieść sukces w każdym teście, nie jest to zbyt zabawne. W porównaniu na przykład do Tainted Grail, gra nie ma fabuły. Fabuła jest praktycznie liniowa. Pokonywanie-nie-pokonywanie bossów jest do bani. Wybieranie tylko jednego bibelotu na scenariusz, gdy nie masz pojęcia, czy masz szansę go użyć, nie wydaje mi się interesującym wyborem rozgrywki. Ponadto nie ma motywacji do znajdowania większej liczby przedmiotów. Z pewnością można to było rozwiązać lepiej. Ogólnie rzecz biorąc, gra wydaje mi się niewykorzystaną szansą, jaką oferował temat.