Oceny gracza: Gra mojej młodości, która do dziś zajmuje uprzywilejowaną pozycję wśród gier planszowych w mojej bibliotece. Gra jest grywalna od najmłodszych lat, a mimo to może cieszyć zarówno dzieci jak i dorosłych. Dla dzieci to pociągający, "dorosły" temat, który jest wymarzonym zajęciem większości małych chłopców, a dla dorosłych fajna gra logistyczna. W końcu poznasz przynajmniej główne trasy w Europie, połączenia między miastami i krajami, a przy okazji zarobisz fikcyjnie. Dziś porównałbym to do Królów powietrza i pary.

Oceny gracza: Już klasyka wiedzy.Lubię w nią grać o wiele bardziej niż w World, który jak na mój gust jest zbyt przeładowany niepotrzebnymi zawiłościami. Tutaj mechanizm gry pozostaje taki sam jak od pierwszych wersji "czytaj, odpowiadaj, przewijaj". Jedyna różnica to dodanie kart z pytaniami dla Europy do stałych już Czech.

Oceny gracza: Wersja iście dziecięca, ale taka, która może zaskoczyć pytaniami z bajek na dobranoc lub plot twistami z Harry'ego Pottera. Dla dorosłych nie warto, jedynie jako rozrywka podczas imprezy alkoholowej, gdy od czasu do czasu jest gra w "Bajki", Aktywność itp. w przeciwnym razie jest idealna do zabawy z dziećmi.

Oceny gracza: SUbezstronna ocena fanów NON-sportu: relacja jest naprawdę bardzo techniczna i ktoś kto widział tylko komercyjne wprowadzenie olimpiady ma naprawdę dużego pecha. Obiektywnie: dla miłośników sportu jest to doskonałe rozszerzenie tej gry i można ją łączyć z innymi rodzajami tej gry, a koneserzy spotów mogą po prostu czytać pytania z tych kart.

Oceny gracza: Oryginalne wydanie tej gry zawierało prawie metrowy, 4-elementowy, składany plan gry oraz piękne papierowe duże pieniądze. W dzisiejszej wersji gra stała się bardzo "pompatyczna" i nawet uznałem ją za nudną, gdy w nią grałem - rundy są monotonne, gra wpada w samo płacenie i turlanie kostek. Zniknęła magia wyścigów półdupków. Obecnie powiedziałbym, że spodoba się dorosłym za grę lub dwie, ale potem już tylko dzieciom do około 13-14 roku życia.

Oceny gracza: Wielki klasyk wiedzy utrudniony nieco przez brak opcji. Idealna gra imprezowa, w której nie trzeba długo tłumaczyć zasad, a pytania nie są tak trudne (z gatunku tych eksperckich), żeby wszyscy nie mogli się przyłączyć.

Oceny gracza: Gra z mechanizmem przypominającym łódkę, ale obciążonym skomplikowanymi obliczeniami. Całkiem fajna zabawa za pierwszym razem, za drugim już nie wyjęta z pudełka.

Oceny gracza: Zawiły, ale całkowicie powiązany ze sobą świat zasad Arkham sprawia, że gra jest niezwykle wciągająca i emocjonująca. Nie mogę się doczekać, kiedy wrócę z pracy do domu i usiądę przy stole i po prostu będę grać, grać i grać =D.

Oceny gracza: Piękna, prosta grafika. Gra jest naprawdę dziecinnie prosta, szybka i łatwa. Najpierw trzeba załadować zasady, ale potem jest już szybko. Może jednak popaść w monotonię. Jeśli masz powyżej 14 lat, nie daj się skusić atrakcyjną grafiką pięknie wykonanego twardego pudełka i odłóż ręce na bok - to naprawdę dziecinne.

Oceny gracza: Dla mnie jest to lepsza wersja niż gra planszowa Monopoly. Zasady są spójne, mają sens, gra ma rozmach i pewną drapieżność, która bawi, mimo że jest jednym z mechanizmów, dzięki którym krzywdzisz innych graczy. Można śmiało powiedzieć, że kiedy będę chciał zagrać w coś szybkiego, ale subtelnego, prostego, ale nie nudnego, w towarzystwie, to wyciągnę raczej te karty niż dużą wersję.

Oceny gracza: Zabawna gra towarzyska oparta na zasadzie łodzianina z twistem wykorzystującym specjalne karty i zabawne teksty. niestety osoby, które przeżyły tamte czasy mogą nie uznać jej za zabawną dwa razy. jednak nie jest to moje zdanie i zawsze chętnie gram ponownie. Jeśli jednak nie rzucisz kostką, gra może być dość długa i frustrująca, ponieważ czujesz, że wciąż jesteś na początku.

Oceny gracza: Gra oparta na zasadzie pytań i odpowiedzi, patrz Czech. Niestety, jest tu bardziej skomplikowany sens rozgrywki, który raczej trzyma grę w ryzach i po pierwszym przejściu zawsze woleliśmy sięgnąć po klasycznego Czecha niż po tę żmudność. Do tego dochodzi większa ilość potrzebnych komponentów, które są też bardziej wymagające na większym obszarze gry, nie jest też tak łatwo wyciągnąć planszę i wziąć karty z talii.

Oceny gracza: Uwielbiam tę grę i wszystkie jej wersje. To właściwie "zwykłe" karty, które zagrywasz, aby zobaczyć, kto może pozbyć się ich wszystkich jak najszybciej. Zasady gry bardzo przypominają Siódemkę, ale karty są doprawione specjalnymi cechami, takimi jak zmiana kierunku gry, odrzucenie wielu kart jednocześnie, wzięcie dwóch w tym kolorze itp. Karty istnieją również zamknięte w "wodoodpornej" konstrukcji - świetne na wakacje nad morze lub staw.

Oceny gracza: Najlepsza wersja gry Czesia. Pytania są bardzo dobrze dobrane, nie dotyczą "badziewia" i mogą wiele nauczyć. Polecam je graczom, od10 lat wzwyż, a także dorosłym.

Oceny gracza: Gra jest szybka, trzymająca w napięciu, przypominająca lżejsze Arkham, ale fabuła jest na równi z nią - karty są ładnie opisane, a klimat mógłby być rąbnięty. Można w nią grać również solo, z mojego doświadczenia wynika, że nie jest tak skomplikowana i długa jak Arkham - układ kostek jest zajebisty, tylko trochę odbiera klimat, gdy shotgun przestaje być shotgunem, a staje się tylko kostką "żółtą/czerwoną". Wszystko inne ma znacznie większy rozmach. Ja osobiście jestem za tym, żeby mieć oba w domu i czekam na rozszerzenie dark omen, bo ta gra, jak się wciągnie, to będziesz w nią grał, aż będziesz znał karty na pamięć =)