Oceny gracza: Gra "strategiczna" dla dwóch osób zdecydowanie nie powinna mieć tak dzikiego elementu losowości, rozszerzenia tylko jeszcze bardziej ją zabijają

Oceny gracza:

Oceny gracza: potwory jeszcze bardziej denerwujące i niebezpieczne, kampania jeszcze ciekawsza, nowe mechaniki jak tombstone są świetne, podobnie jak przedmioty, większy wpływ na grę dzięki tytułom (które w oryginalnym AQ można było mniej lub bardziej zignorować, tutaj są tym, czego chce gracz)

Oceny gracza: Nie wiem dlaczego, osobiście nie lubię zbytnio gier abstrakcyjnych, ale azul po prostu mnie zachwycił. Na pierwszy rzut oka, na pierwszą zabawę...

Oceny gracza: Sweetheart

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Ładne zakończenie serii, zdecydowanie lepsze niż salem i lepsze niż tortuga

Oceny gracza: Rola OL sprawia, że gra staje się sprawą pół-kooperacyjną, a to po prostu nie wchodzi w grę.

Oceny gracza: ładne kostki, jak na razie zawsze bawią

Oceny gracza: Świetnie, ale dodatkowe skomplikowane zasady, nad którymi trzeba spędzić trochę czasu

Oceny gracza: zła gra jest zła

Oceny gracza: party hra jak ma byt

Oceny gracza:

Oceny gracza: Jedyny "legendarny", który mi się podobał i miał sens z perspektywy RP.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Peck.

Oceny gracza: meh... karty mythos są dobre, mechanika rozszerzenia jest taka sobie... Dziwne, a ja kocham Arkham.

Oceny gracza: tylko z tym rozszerzeniem akrham jest interesujący dla relatywnie częstszego grania

Oceny gracza:

Oceny gracza: niezrównoważone, często prowadzące do sytuacji łamiących zasady gry

Oceny gracza:

Oceny gracza: Lekki, szybki, zabawny. Być może mogłoby być więcej graczy.

Oceny gracza: Jako arcadia, tryhardy nie będzie się bawić, nawet tego nie ma, ale kto umie się bawić grami, będzie się bawił i gra mu się spodoba.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Co obiecała, to dostarczyła, szybko i bezpretensjonalnie, w ramach tych założeń tutaj, i dobrze.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Niepotrzebnie skomplikowane, przekombinowane, nieciekawe, nierozrywkowe, zagmatwane, nieuporządkowane i niesmaczne. Tak nie powinno się robić gier, to nie ma jaj, pomysłu, przepływu. Dziesięć lat temu byłoby to OK, ale czasy poszły do przodu.

Oceny gracza: genialne, szybkie, ładne, lekkie...

Oceny gracza: asymetryczne i "lepsze" szachy, ale nadal nie lubię szachów

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Pierwsze kilka gier świetne, po jakimś czasie nuda. W porównaniu z Bangiem, poprawka mechaniki gry (różne obrażenia broni, system honorowy, gwarancja z góry, że gra nie będzie trwała 2 godziny...) jest świetna. Z drugiej strony jest to fajne tylko do momentu, gdy gra degeneruje się do rzucania platformówkami, co czyni chiyome niesamowicie zepsutą postacią. W efekcie nikt nie robi nic więcej.

Oceny gracza: najlepsza gra w historii

Oceny gracza: Pół na pół, po spróbowaniu albo się go lubi, albo brzydzi. Podobało mi się to.

Oceny gracza: Skomplikowanie proste. Po prostu skomplikowane.

Oceny gracza:

Oceny gracza: gra imprezowa jak należy

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Grałem w tokaido, nie mogłem się doczekać, ale naprawdę takiej ****vine jeszcze nie widziałem. Nie chcę się czepiać, ale to tak, jakby nałożyć lukier na tort i nazwać go lukrem.

Oceny gracza: Nie tak zgadywankowa jak secret hitler, nie wymagająca strategizowania jak BSG, szybka gra typu damage/traitor. Dla osób grających w gry typu social deduction jest to świetne rozwiązanie, dla innych myślę, że są lepsze wybory...

Oceny gracza: