Oceny gracza: Meh. Czułem, że mam absolutnie zerową kontrolę nad tym, co się dzieje, mimo że gra udaje, że tak jest. Koniec końców chodziło o to, żeby przynajmniej coś z kart wyciągnąć - i kto lepiej ogarnie "karty, które się pojawiły" i "zasoby, które zebrałem".Po raz kolejny nie spotkałem się z entuzjastycznymi reakcjami ludzi.... :(

Oceny gracza: Od lat powtarzam, że najlepsze karciane combo to Seasons i że żadne z tych bardziej współczesnych, które rozrywają na strzępy przez ostatnie 4 lata, nie wywołały u mnie takiego efektu wow tym, jak prosto i elegancko łączą garść zasad z masą myślenia. Cóż... w końcu to zrobili. Po raz pierwszy od 10 lat combo, które daje mi takie same wrażenia z rozgrywki. Tylko jest bardziej zwinne, może nawet bardziej eleganckie, a dzięki temu, że co rundę dobierane są nowe karty, bardziej przystępne dla nowych graczy. Tak powinna wyglądać esencja nowoczesnego budowania silników. A do tego z pięknymi ilustracjami.

Oceny gracza: Prawdopodobnie najlepsza, a na pewno najbliższa mi tematycznie gra z trylogii Kopciuszek-Cascadia-Pokojówki. Cuddles sprawia, że eksploduje mi głowa, próbując spełnić tak wiele wymagań naraz, a Cascadia niewiele dla mnie robi (ale poprawiła się nieco dzięki rozszerzeniu Landmarks). Roomies są dla mnie wystarczająco interesujące, ale nie przytłaczające. :)

Oceny gracza: Mały i uroczy. Uwielbiam ściegi i niewiele z nich działa w ogóle dla dwojga (nie mówiąc już o wykonaniu dla dwojga), więc jest to dla mnie evergreen w domu i cieszę się, że go wyszczotkowaliśmy, to było takie moje marzenie. Duet podoba mi się o włos bardziej niż "jeden", ale to będzie bardziej osobista preferencja dotycząca rywalizacji i współpracy niż lepsza gra.

Oceny gracza: Mały i uroczy. Uwielbiam ściegi i niewiele z nich działa w ogóle dla dwojga (nie mówiąc już o wykonaniu dla dwojga), więc jest to dla mnie evergreen w domu i cieszę się, że go wyszczotkowaliśmy, to było takie moje marzenie. Duet podoba mi się o włos bardziej niż "jeden", ale to będzie bardziej osobista preferencja dotycząca rywalizacji i współpracy niż lepsza gra.

Oceny gracza: Doskonały wypełniacz dla graczy z odpowiednimi ilustracjami.

Oceny gracza: Dla mnie najlepsze łatwe polyomino do tej pory. :)

Oceny gracza: Originalni a pekny koncept.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Doskonały wypełniacz, który pięknie pokazuje, jak w prostocie tkwi siła - i pięknie uzupełniony ilustracjami Camille Chausy.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Z tymi wszystkimi grami opartymi na łączeniu mnóstwa kart, to był ostatnio niesamowity czas. Grałem praktycznie we wszystkie i żadna z nich nie przebiła w moich oczach 10-letnich Seasons. Jak to się stało, że wciąż nie zostały wyczyszczone?

Oceny gracza: Bardzo ładne miniatury (zwłaszcza po pomalowaniu) i ogólne wrażenie graficzne oraz mnóstwo kombinacji i dogrywek na prostych zasadach.Dłuższy czas gry by nie zaszkodził.Jedyny zarzut jaki bym dał to taki, że gra może zająć 2-5 graczy, ale naprawdę fajnie jest tylko w 3-4.

Oceny gracza: Często grywam w pojedynki i lubię to. Większość z ostatnio chwalonych mam w domu (7W Duel, Splendor Duel, Tokaido Duo, Patchwork, Amazonia...) lub miałem. Sobek wciąż najczęściej trafia na stół. Jest coś strasznie uroczego w sposobie, w jaki twoja figura wybiera opcje przeciwnika.

Oceny gracza: Nie wiem, czy zwróciłbym uwagę na tę grę, gdyby nie dzieliła nazwy z bardzo dobrą grą planszową Tikal. Ale nie jest to w żadnym wypadku gra głupia.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Tak, to "tylko" Chlobrdo dla fanów współczesnych gier planszowych. Ale cholernie mądre i zabawne, jak można się spodziewać po tych autorach. Jak na razie podobają mi się wszędzie, gdzie je zabrałem. :)

Oceny gracza: Nie mam zbyt wielu kontroli obszaru, ale Wilki zostają ze mną. Fajnie, jak elegancko działa na prostych zasadach.