Oceny gracza: Doskonała karta! Subiektywnie nie osiąga cech DV, z drugiej strony - jest po prostu inny. Wolniejsze i bardziej wymagające w obsłudze. Ale kto lubi jak najefektywniej coś budować, produkować i wydawać lub konsumować i kto lubi postapokaliptyczne światy będzie zadowolony, myślę. Mojej dziewczynie też bardzo się podoba.
Oceny gracza: Proste, wartkie, raczej relaksujące. Dzięki modyfikacji zasad, gdzie nie wszystkie karty są przekazywane, ale jedna zostaje na planszy cudów w ramach zamierzonego dalszego rozwoju, może sprostać wymaganiom bardziej wymagającego gracza.
Oceny gracza: Totalnie przekombinowane, aż w jakiś sposób odbierało radość z zabawy.
Oceny gracza: Póki co jesteśmy w czwartym scenariuszu, ale nie mogę się powstrzymać od wystawienia mu pełnej oceny. Doskonale wykonana symulacja, dobrze napisane zasady, świetne wykonanie. To, co w innych grach uchodzi na sucho, tutaj jest tylko podstawą, bardzo złożoną, a jednocześnie niesamowicie zabawną. Szachy z ludźmi (jak mówi moja żona) i nutką realizmu, dlatego dla mnie dużo fajniejsze niż szachy. I oboje (ja i moja żona) lubimy go w równym stopniu, więc kolejny plus. Edit: smarowaliśmy SAGS i nadal jest super!
Oceny gracza: Po prostu doskonała gra. Zasady są proste i poniekąd naturalne - szybko wchodzą pod skórę. Komponenty, może poza planszami bazowymi graczy i licytacją (tylko twarde - ćwierć - papierowe) są bardzo dobre. I ogólnie niezwykle chwytliwy. Rozegraliśmy dopiero około 6 partii z dwóch i wydaje mi się, że w więcej osób będzie o punkt lepiej, zobaczymy... edit: i już jest lepiej :-)
Oceny gracza: Szukanie tam logiki jest co najmniej w 50% bezużyteczne, więcej nie będę spoilerował.2 gwiazdki za kołowrotek i talię kart z odpowiedziami.
Oceny gracza: Jedna z najgorszych gier, w jakie kiedykolwiek grałem.
Oceny gracza: Dwie gwiazdki za komponenty. Sama gra zawsze bawiła nas przez około godzinę, potem stwierdziliśmy, że jest strasznie stereotypowa, nudna i po prostu śmiesznie długa. ...i związany z tym szybki zanik jakiejkolwiek zabawy i niecierpliwe oczekiwanie na koniec. Kiedyś być może gamingowy blockbuster, dziś po prostu jest więcej niż wystarczająco lepszych gier i nie ma powodu, by grać w nią ponownie.
Oceny gracza: Jeśli uda ci się przebrnąć przez okazjonalną złośliwość kostek, to jest to niesamowicie klimatyczna gra pełna napięcia, przewidywania, zaskoczenia i... po prostu doświadczenie na krawędzi!
Oceny gracza: Świetne mechanizmy oparte na łączeniu różnych typów kart (tak to odbieram). Po czterech rozgrywkach w dwóch i czterech graczy oceniam ją bardzo wysoko. Oprawa graficzna też jest bardzo ładna (choć zdaję sobie sprawę, że dzisiejsi deskogeci będą pewnie woleli nieco bardziej wysoką grafikę, ale dobrze pasuje do tematu).
Oceny gracza: Może zbyt prostolinijny jak na mój gust. Na strategię gry składają się trzy elementy: tasowanie kostek (w większości wymuszone czekaniem na potrzebny symbol), decyzja o opuszczeniu Tokio oraz talia kart. Ale bardzo ładnie zrobione i jako gra wytchnieniowa nawet przy wielu graczach rozgrywa się szybko, więc dobrze!
Oceny gracza: Po kilku kolejnych rozgrywkach obniżam ocenę z pięciu do trzech gwiazdek.
Oceny gracza: Naprawdę prosta gra, która zawsze jest świetną zabawą (powiedziałabym "głośną grą" :-) )
Oceny gracza: Świetny klimat, element czasu rzeczywistego tworzy ciśnienie, które znajdziesz w niewielu grach. Obróbce nie można nic zarzucić.
Na pewno potrzeba trochę czasu, aby nauczyć się gry, aby działania postaci miały głowę i piętę. Jeśli jednak dasz grze ten czas, odpłaci ci się ona sowicie. A krytyka, że gra jest niegrywalna przy dwóch graczach jest wręcz głupia - każdy gra jako dwie postacie, a kolejności ich akcji trzeba pilnować przy dowolnej liczbie graczy, więc nie widzę tu też żadnego zamieszania czy pomyłki jako problemu.
Oceny gracza: Wszystko zależy od przypadku. Kostka do gry i karty, które są stale tasowane. Kto odbije się od samego początku (głównie dzięki modułom ulepszeń), ten ma 95% pewności, że wygra. Nie ma żadnych elementów wyrównawczych, które utrzymywałyby przegranego w grze. Przegrany wtedy tylko czeka na dziesiąty punkt przeciwnika. Tak było w dziewięciu z dziesięciu gier, w które grał mój partner i ja, i obaj zgodziliśmy się na tę surową ocenę.
W klasycznej katanie gra wielu graczy, a handel może w dużej mierze zrównoważyć kostki. Tutaj jeden z graczy nie ma powodu, by pomagać drugiemu - no może poza sytuacją, gdy sam czegoś potrzebuje, ale wtedy znowu pomaga przede wszystkim sobie.
Zdejmuję grę i daję jedną gwiazdkę za przeróbkę, która jest całkiem udana.
Oceny gracza: Dla mnie to nawet nie wygląda jak gra planszowa. Chcę mieć choć trochę zabawy przy stole i na wojnie, a nie ciągle wybierać między złym a gorszym. Sprzedane...
Wspaniała ucieczka. głęboka historia różne zakończenia różne zagadki, względnie rozwiązyw ...
premeq [21.11.2024]
Doskonały przedstawiciel gier imprezowych. Chociaż generalnie nie lubię gier imprezowych, ta mi nie ...
eMenthal [21.11.2024]
Wizualnie mi się podoba, pod względem rozgrywki jest lepiej niż w Heat. Opcje znalezienia idealnego ...
Raelag [21.11.2024]
Gdybym miał mieć w domu tylko jeden shtick, byłby to właśnie ten. Podoba mi się zasada obstawiania, ...
Baritone [21.11.2024]
Po pierwszych trzech partiach gry podstawowej (solo, para, trójka) bawię się jak na razie powyżej oc ...
acedrac [21.11.2024]
Terrorscape
dodano: 21.11.2024
Ankh: Gods of Egypt – Tomb of Wonders
dodano: 19.11.2024
Ankh: Gods of Egypt – Guardians Set
dodano: 18.11.2024
Ankh: Bogowie Egiptu – Panteon
dodano: 13.11.2024
Ankh: Bogowie Egiptu – Faraon
dodano: 11.11.2024
Quartz: The Dice Game
dodano: 20.11.2024
F1 Roll & Race: World Circuits
dodano: 20.11.2024
F1 Roll & Race
dodano: 20.11.2024
3 Chapters
dodano: 20.11.2024
Panda Spin
dodano: 20.11.2024