Oceny gracza: Ograniczona liczba ruchów zmusza gracza do szczegółowego przemyślenia każdego ruchu podczas przygotowywania się do następnego. Nagrodą jest miłe uczucie po zagraniu ładnej kombinacji. Absolutnie uwielbiam tę grę, ponieważ losowo rozmieszczone elementy i kości sprawiają, że za każdym razem jest inaczej. Niezwykle udana łamigłówka - wyraźne 5 na 5.

Oceny gracza: Miluju!

Oceny gracza: Bardzo fajna gra ekonomiczna. Gra rozpoczyna się od umieszczenia trzech meepli na polu akcji (kup statki/port, darmowa podróż statkiem, zerknij na kartę, która zmienia ceny towarów, załóż bazę handlową, podnieś cenę zakupu o 1 itp.) Następnie kupujesz udziały w firmie, a następnie wysyłasz statek do trzech różnych lokalizacji, aby kupić towary o różnej wartości (herbata, przyprawy, kawa i jedwab). Szybsze statki przewożą mniej, ale kupują / sprzedają szybciej. Ceny towarów zmieniają się z każdym zakupem/sprzedażą, a rynek jest dodatkowo nieprzewidywalny w postaci rzutu kośćmi na początku tury i odwracania kart przed zakupem lub sprzedażą.

Oceny gracza: Świetna zabawa w małym pudełku, która zajmuje kilka minut. Odkąd mam Citrusa wybieram miejsca w pociągu ze stolikiem ;)

Oceny gracza: Gra imprezowa z prostymi zasadami, której rozegranie zajmuje kilka minut. Bawi zarówno dzieci (testowane od 7 roku życia), jak i zagorzałych eurograczy. Trudność można skalować, usuwając zegary i odpowiednie karty lub dodając karty specjalne. Jeśli nie grasz w nią zbyt często, może ci się nie znudzi.

Oceny gracza: Wyjaśnione w pięć minut, rozegrane w maksymalnie pół godziny Ładnie wyglądające, duże karty dobrej jakości Gra się przyjemnie (zasadniczo dwie akcje: rekrutacja załogi i utrata załogi podczas wyprawy, akcja dodatkowa: aktywacja efektów z kart wyprawy). - Kolory graczy mogłyby być bardziej widoczne (ok, można się przyzwyczaić i rozumiem, że autorzy nie chcieli robić z tego kolorowanki). - przy trzech lub czterech graczach po prostu nie chce się ganiać za tymi miniaturowymi kostkami sławy po jednym torze. Tutaj wygląd wygrał nad łatwością obsługi (zmodyfikowana plansza od Zatrolenek jest świetna). Ogólnie: niezły filler.

Oceny gracza: Nie ma tutaj zbyt wielu powodów do narzekań. Jak na swoją cenę, gra oferuje całkiem sporo muzyki. Zasad jest niewiele, a w kilku ruchach szybko wchodzą w krew. Solo działa świetnie, jest łatwa do opanowania i oferuje cztery poziomy trudności. Wypróbowałem ją w 3 i 4 graczy i gra nie dłuży się zbytnio, tylko zwiększa prawdopodobieństwo, że ktoś rozwali to, w co akurat trzeba zagrać. Podstawową mechaniką jest worker-placement, gdzie napadasz (do czego musisz spełnić warunki) i dostajesz za to łupy, a twoi wojownicy dostają rany, lub przygotowujesz się do najazdów w swojej wiosce - rekrutując różnie silnych wojowników o unikalnych cechach (to właśnie tworzenie grupy najazdowej może przynieść ci duże wygrane), przydzielając im konie lub orły (zwiększając siłę wojowników lub moc ich cech), zdobywając pieniądze, prowiant lub organizując wyprawy do splądrowanych miejsc (zamieniając karty na ręce / pieniądze / łupy w dodatkowe punkty). Musisz rozegrać kilka gier, zanim nauczysz się prawidłowo korzystać z właściwości kart wojowników.