Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Nie lubię gier wiedzowych. To jest wyjątek. Gra wiedzowa, w której można wygrać nawet bez wiedzy, trzeba tylko odgadnąć przeciwników.

Oceny gracza: Gra "odkryta" na Deskohrani. Odrobina czarnego humoru, koncepcja budowy stanowiska do zabijania wszystkich dookoła w skądinąd przezabawnym środowisku gry, przypominająca nieco antywersję The Sims:). Wygrywa tylko ten, kto przeżyje. Dobrze rozumiane, mogą stanowić ostrzeżenie przed niezdrowym stylem życia. Mam nadzieję, że to właśnie zabiorą ze sobą gracze. Inaczej koncepcja jest w porządku, powiedziałbym, że idealna do zabawy, przyzwoite opcje taktyczne, ale duży udział losowości (duży stos kart). Mimo to, znów czekam z niecierpliwością, na partię papierosów i przypalone chipsy dzień po świętach... (blood pressure is a s*inty thing!).

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Bezpretensjonalna konstrukcja domu z oknami i drzwiami oraz dachem. Starasz się, aby jak najwięcej słupków okiennych było zakrytych, przestrzegasz zasad rozmieszczenia, a i koty czasem się przydają. To, czego nie zbudujesz, trafia do magazynu, gdzie możesz zbudować ten element później lub zostać skradziony przez przeciwnika. Prosty, dość szybki, klasyczny przykład Piatnika.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Jedna z niewielu gier karcianych, która zdołała sprawić, że przez wiele lat trzymałem się jej zasad, kart, edycji i świata fantasy (najlepsze okresy to tempest-stronghold-exodus i edycja Urza). Za zróżnicowaniem i możliwością odróżnienia się od innych stały bardzo wysokiej jakości karty i dziesiątki, może bardziej setki decków, które w odpowiednich rękach mogły pokonać każdego. Niestety w późniejszych edycjach autorzy zaczęli iść w innym kierunku (i karty w nich) niż to, co do mnie przemawiało. Do tego cena talii i wszystkie finanse wokół znalezienia odpowiednich kart były dość wysokie. Do dziś mam swój album, skrzynkę "common only" i pokład "hatred" :).

Oceny gracza: Dziwna wizualnie gra (za dużo bajkowych plansz graczy jak na mój gust), która nie jest do końca przystępna. Początkowe wyjaśnienie regularnie trwa co najmniej godzinę, z sugestią, że może być więcej wariantów do wygrania, ale jak dotąd doświadczyłem tylko silnej dominacji na białych wraz z karo (które ma akcję bonusową). Oczekuję, że kolejne gry będą odblokowywać więcej opcji w rozgrywce. Nie próbowałbym tego z mniej niż 4 osobami - dla równowagi, a 150 minut to naprawdę najkrótszy czas w tej liczbie.

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Bardzo prosta gra, która staje się ciekawsza przy większej liczbie graczy i zmusza graczy do improwizacji. To jest główny interes gry, taktyka zamienia się w improwizację, ustalony plan można w każdej chwili zmienić, a gra jest dostępna dla bardzo szerokiego grona graczy w każdym wieku (wypróbowana na starszych i młodszych:)).

Oceny gracza:

Oceny gracza: Wizualnie może nie jest to zbyt ładna gra (stąd pół gwiazdki w dół), ale koncepcja gry jest fajna i odświeżająca.

Oceny gracza: Rosyjskie koleje są dla mnie bardzo miłym zaskoczeniem. Kiedyś odkryłem je na youtube z tutorialem jak w nie grać, co ułatwiło mi ich naukę (choć tutorial jest bardzo dobry i stara się obrazowo wytłumaczyć czasem skomplikowane zasady jak np. nakładanie się szyn). Sama gra jest zmienna, po 3 rozgrywkach nie mogę powiedzieć czy wystarczy na 20 gier, ale jak na razie każda gra jest ciekawa i można ją wygrać na kilka sposobów. Jak na razie najlepszy wynik to około 340 punktów...

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Podoba mi się tempo rozgrywek i ich przygotowanie. Odwrotna zasada deckbuildingu jest miłą odmianą. Niektóre kombinacje bohaterów są silniejsze, inne raczej trudniejsze do zagrania niż słabsze.

Oceny gracza: Kompleksowa, spektakularna i imponująca. Jedna z gier, która zapiera dech w piersiach, rozłożona na stole. Być może nieco mniej dopracowana walka zastępuje uczucie odkrywania i konstruowania. Nie spodziewajcie się poziomów z gier komputerowych, ale jako odmiana przyjemna i uproszczona w odpowiednich miejscach (kolonizacja, miasta, micromanaging miast).

Oceny gracza: Po pierwszym razie czuję, że Signoria to bardzo dynamiczna i kombinacyjna gra, która pozwala graczom na przejęcie kawałka Włoch poprzez "ślub":). Przy pierwszej rozgrywce zasady są bardziej skomplikowane, ale koncepcję można sobie wbić do głowy dość szybko i grożą dłuższymi rozgrywkami tylko dla bardziej przemyślanych typów (ze względu na kombinację na planszach graczy i względne przewagi kolorów i numerów kostek). Kości nie odgrywają tu tak fundamentalnie losowej roli jak w innych grach na nich opartych.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Bardzo szybka i przyjemna gra, korzystająca w dużej mierze z perfekcyjnego wykonania (karty, a zwłaszcza żetony o pokerowej wadze).

Oceny gracza:

Oceny gracza: Szybka i kombinacyjna gra. Bardzo podoba mi się styl gry na różne kolory. Ze względu na ilość kart zmniejsza się szybkość "ładowania" gry. Pytanie, czy karty nadal prowadzą do 2-3 silnych strategii...

Oceny gracza:

Oceny gracza: Atrakcyjny temat i wykonanie, ale osobiście obawiam się, że powtarzalny i prosty model ulega przegrzaniu, a przede wszystkim, że pytania są czasem wyjątkowo lekkie (i niewyważone). To jest mój zwykły problem z praktycznie wszystkimi grami wiedzowymi chociaż, rozbieżność pytań czasami irytuje ludzi. Dla fanów filmów trzeba ją polecić, ale im więcej wiesz o filmach, tym gra jest łatwiejsza...

Oceny gracza: Szybka i przystępna gra imprezowa, która jest idealna od 6 osób wzwyż. Gra prezentuje prosty mechanizm z ogromną ilością opcji i dalszym "upiększaniem" za pomocą niestandardowych kart nazw. Największą słabością gry jest okazjonalny brak zaangażowania graczy w zabawę, co jest kluczowe w przypadku Cover Names. Widziałem kilka spotkań, w których jeden lub dwóch graczy całkowicie "zepsuło" atmosferę...

Oceny gracza: Naprawdę głupia gra oparta na odwracaniu kart, które określają twój limit sukcesu lub porażki. Głupie, nie zabawne (chyba, że lubisz, gdy strzelasz za 106 i nic nie trafiasz, a przeciwnik niszczy ci cały czołg jednym strzałem z dystansu).

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Powiedziałbym, że jedna z trudniejszych gier karcianych, plus zasada kooperacji. Zasada LCG pozwala rozszerzyć rozgrywkę i dodać do koncepcji linię fabularną. Osobiście żałuję, że nie jest to licencja filmowa i malowania są czasem nieco inne (trochę jak w GoT).

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza:

Oceny gracza: Pełna adrenaliny gra planszowa w czasie rzeczywistym, generowana i kontrolowana przez aplikację (żadna gra nie jest taka sama), która zmusza wszystkich graczy do maksymalizacji wysiłków w pokonywaniu szumowin wszechświata. Presja i mało czasu na podjęcie decyzji sprawia, że gra jest niemal nieprzyjemnym doświadczeniem, ale jednocześnie popycha graczy do maksimum. Po trzecim przejściu dostaje się pod skórę.

Oceny gracza: Wymagająca i piękna wizualnie gra, kontrolowana przez karty i ich numery. Gracze wykładają karty i wykorzystują wzajemnie swoje numery, aby "zepsuć" grę i zrealizować swoje strategiczne plany kontroli kantonów i budowy Wielkiego Muru. Zmienność dzięki losowo dobieranym kafelkom zwiększa regrywalność.

Oceny gracza:

Oceny gracza: Ogromne rozszerzenie oryginalnej gry, rozwinięcie koncepcji, powiedziałbym nawet, że wzrost poziomu trudności. Dark Mark to świetna gra sama w sobie, działająca jako uproszczona wersja Arkham (pod względem zasad i czasu), a jednocześnie oferująca przyzwoity poziom trudności, który można regulować w zależności od potrzeb. Bramy przynoszą nowe karty, nowe postacie i więcej wszystkiego. Ci, którzy lubią oryginalną grę, powinni sięgnąć po rozszerzenie.