Oceny gracza: Świetna gra, która swoją urodą i bajecznym designem pod względem materiału rozbawiła już do łez wielu znajomych i członków rodziny. Dzięki stosunkowo ograniczonej liczbie ruchów i kart można próbować coraz to nowych strategii, w zależności od oferowanych kart, co jest świetne. Kolejnym plusem jest dla mnie fakt, że nie wszystkie karty są wymieniane przy grze we dwójkę, więc po prostu nie ma co liczyć na to, że ma się królową w mieście... I tak właśnie wchodzi w grę zarządzanie ryzykiem. Przejście na sezony, które zależy od każdego gracza, jest z mojego punktu widzenia świetną rzeczą - dodaje dodatkową warstwę planowania i opcji, a zapewniona indywidualność jest dla mnie całkiem dobra. Warto również wspomnieć, że w przeciwieństwie do innych gier opartych na budowaniu silników, Everdell zachęca graczy do komunikowania się i interesowania się miastami swoich kolegów z drużyny - nie kończy się to na grzebaniu we własnym pisuarze.

Oceny gracza: Absolutnie doskonała gra. Burity mają świetny wygląd, są naprawdę miękkie i po prostu mieszczą się w dłoni ;) Jedynym minusem jest oczywiście to, że jeśli ktoś będzie grał w grę pierwszy raz, to będzie wolniej reagował na podpowiedzi do rzucania buritami - bo są 3, a tłumaczenia nie są tak dobre po angielsku. Pomijając jednak ten szczegół, karty są przezabawne, łącznie z tłumaczeniami - i dla mnie to gra absolutnie idealna :)

Oceny gracza: Czasami pojawia się zarzut nadmiernej losowości w kartach. Może się zdarzyć, że pójdzie naprawdę źle, ale w grze jest tyle mechanizmów, za pomocą których gracz może wybrać strategię, że wciąż wydaje mi się (po 8 godzinach gry), że działa ona dobrze i zmusza do szukania nowych sposobów na zbudowanie dobrze działającego silnika. Jak dla mnie ryzyko losowości kart się opłaca.Oczywiście piękna grafika i obróbka - a grając w x grę można nawet zdążyć przejrzeć informacje o swoich pierzastych mieszkańcach woliery :)Łabędź z dziewięcioma ogonami i indyk, który jest najszybszą kaczką z zmierzonymi 160km/h to jak na razie faworyci ,)

Oceny gracza: Świetna gra relaksacyjna/planowanie przestrzeni. Jeśli nie masz bardzo wyraźnego szkodliwego odpowiednika, nabiera ona nieco wymiaru wojny psychologicznej, gdy obserwujesz, kto zaczyna szkodzić i kłócisz się o to, jak mało szkód było w twojej turze - co jest w porządku.

Oceny gracza: Dla mnie ukochany klasyk, który towarzyszy mi od dzieciństwa. Tylko niekoniecznie łatwo znaleźć kompanów do zabawy - niektórych dorosłych zniechęca paradoksalna złożoność tej gry...

Oceny gracza: Zasady działają dobrze (fakt, że czasem jest sporo losowości i pecha jest swego rodzaju życiem), zmieniająca się mapa itp. jest świetna. Jednak fabuła głównej kampanii jest rozczarowaniem dla wszystkich fanów Tolkiena. Ostatnia przygoda sprowadza ją do tandetnej opowieści fantasy, a to mnie rozczarowuje. Minusem jest też pakiet kart - pod koniec kampanii jest tyle wybierania przedmiotów, zdolności postaci itp. na początku gry, że człowiek dwa razy się zastanowi czy wyciągnąć grę tylko na jedną przygodę i zagra dwie dla samej gry - co jest bardziej czasochłonne.... No i karty są tak zrobione, że dość szybko się zużywają (a szkoda, gdy w każdej kampanii ktoś gra jako już zużyty czasowo Legolas). I chciałbym zaznaczyć, że ten co-op dla niektórych będzie fajny. Żeby ludzie nie irytowali się, że muszą czekać na kogoś innego, muszą być naprawdę zainteresowani fabułą i tym, jak radzą sobie inni.

Oceny gracza: Największą zasługą są nowe postacie graczy. Trochę rozczarowała mnie jednak pajęcza pula - a potem wróg, który wygląda jak z Diuny, a nie ze świata Władcy Pierścieni... Nie wspominając o tłumaczeniach w aplikacji. "Nevermind" > "Nevermind" jako wybór dialogu rozbawił wielu, a w kampaniach rozszerzeń nie jest nawet lepiej.